Klasztor Tergar, Bodh Gaja – 9 lutego 2025

Jak co roku, w klasztorze Tergar odbyło się spotkanie z wolontariuszami pracującymi podczas Mynlamu oraz z uczestnikami, przyjaciółmi Mynlamu. Przed laty takie spotkania prowadził osobiście Jego Świątobliwość Karmapa, rok temu Jego Eminencja Tai Situ Rinpocze, zaś w tym roku Jego Eminencja Gjaltsab Rinpocze. Audiencja została zorganizowana w głównej świątyni Tergaru.

Rinpocze wygłosił krótkie przemówienie, w którym najpierw wspomniał o tym, jak dobrze przebiega trzydziesty dziewiąty Mynlam. Głównym tego powodem, jak powiedział, było błogosławieństwo i współczucie Siedemnastego Gjalłanga Karmapy, ale także wsparcie członków przyjaciół Mynlamu Kagju oraz ciężka praca wszystkich wolontariuszy. Rinpocze podziękował zarówno członkom, jak i wolontariuszom.

Ogólnie rzecz biorąc, buddyzm naucza, że wszystko opiera się na naszych aspiracjach i motywacji. Pojawienie się Buddhów, pojawienie się Buddhy Śakjamuniego, zależy od aspiracji i motywacji istot. Dotyczy to też wszystkich Buddhów przyszłości. Ponadto, to dzięki swym osobistym aspiracjom pierwsi uczniowie Buddhy, tzw. grupa pięciu, którzy usłyszeli pierwsze kazanie w Sarnath oraz wielcy arhaci, tacy jak Śariputra, Maudgaljajana, Mahakaśjapa i inni, usłyszeli nauki Buddhy. Kluczowa była we wszystkich tych wypadkach moc osobistych aspiracji. Po odejściu Buddhy, aby Dharma mogła rozkwitać, pojawiło się wielu arhatów, siddhów i uczonych, również dzięki ich aspiracjom i pilności.

Podobnie w Tybecie pojawili się liczni wielcy mistrzowie, a Dharma szeroko się rozprzestrzeniła, co było możliwe dzięki aspiracjom ludzi. Podobnie z Karmapami – dotychczas było ich siedemnastu i będzie wielu kolejnych w przyszłości. Wszystko to opiera się na ich aspiracjach.

Bardzo dobrze jest formułować aspiracje i określać swą motywację, będąc w Bodh Gai. W zasadzie wszystko, co robimy podczas Mynlamu, jest związane z naszymi aspiracjami. Poczynając od schronienia i wzbudzenia bodhiczitty każdego ranka, tworzymy aspiracje. Kiedy składamy dary, stwarzamy aspiracje. Kiedy dokonujemy wyznania błędów, kreujemy aspiracje. Wszystko, cała ścieżka, jest związana z i opiera się na aspiracjach.

Jedną z charakterystycznych cech buddyzmu jest pogląd, że zasadniczo wszystkie zjawiska – cała samsara – zależą od umysłu. Wyzwolenie zależy od umysłu. To jest podstawa. Nawet gdy rozważamy nauki takie jak Cztery Prawdy Szlachetnych, one również zależą od umysłu. Wszystko, co robimy, zależy od naszego umysłu.

Jeśli chodzi o Kagju Mynlam, istnieją nasze wspólne, łączone cele, ale także szczególny cel. Wspólnym celem jest to, że poprzez formułowanie aspiracji pomagamy stworzyć warunki do uspokojenia klęsk żywiołowych, takich jak pożary i tym podobne, oraz wojen i konfliktów. Dzięki tworzeniu aspiracji jesteśmy w stanie pomagać istotom. Dlatego formułujemy aspiracje na poziomie ogólnym. Bardziej konkretnie tworzymy też aspiracje, aby nauki Buddhy mogły trwać przez długi czas. Aby buddyzm pozostał w tym świecie, konieczne są nauki tekstów i urzeczywistnienia. Oba te aspekty sprowadzają się również do naszych aspiracji. Jeśli mamy aspiracje, nauki pozostaną, a zatem Dharma Buddhy będzie trwać i ludzie będą mogli nadal ją praktykować.

Kiedy formułujemy te aspiracje razem podczas Mynlamu, w przeciwieństwie do sytuacji, gdy tylko jedna lub dwie osoby tworzą aspiracje, efekty są znacznie potężniejsze. Kiedy gromadzimy się na Mynlamie, obecni są nie tylko ci, których możemy zobaczyć – zgromadzenie mnichów, mniszek i świeckich – ale także wszyscy Buddhowie, bodhisattwowie, bóstwa i inni, którzy łączą się z nami i również stwarzają aspiracje. Po zakończeniu przemówienia Rinpoczego wszyscy wolontariusze i członkowie przyjaciele Mynlamu Kagju podchodzili kolejno do tronu, aby otrzymać błogosławieństwo Jego Eminencji.