Nauki o Buddzie Akszobhji dla uczniów z Hong Kongu
13 listopada 2016Głęboka więź pomiędzy linią Karmapów i Khjentse – Gjalłang Karmapa wręczył dyplomy khenpo w instytucie Dzongsara Khjentse Ciekji Lodro
20 listopada 2016Jestem uczniem Czwartego Dziamgona Kongtrula Rinpoczego. Jak mam teraz (kiedy Rinpocze opuścił klasztor) praktykować dalej z wiarą?
Pytanie zadane podczas nauk dla uczniów z Hong Kongu, 11-13 listopada 2016 r., New Delhi
Jak to ująć? To nie jest, jak sądzą niektórzy, ani sytuacja dobra, ani zła. Zapewne wiecie, że najbardziej dotknęła mnie. Po namyśle doszedłem jednak do wniosku, że nie ma powodu do zmartwień. Prawdę mówiąc, czasem wydaje mi się, że patrzę na niego inaczej niż wszyscy, bo wiem, co czuł. Sam przez to przeszedłem, więc po ludzku go rozumiem i potrafię postawić się w jego położeniu.
Nie sądzę też, by dokonany przez Rinpoczego wybór powinien chwiać naszą wiarą. Nie ma takiej potrzeby.
Mam tylko jedno życzenie i jedno leży mi na sercu: żeby nie odwracał się od istot i linii, bo jeśli tak będzie, wszystko się ułoży. A jak to robić, zależy już tylko od Rinpoczego.
Nie skupiajcie się na tym, co teraz czujecie i myślicie o tej sytuacji, wyobrażając sobie, że powinna wyglądać tak albo inaczej. Ja tego nie robię i szczerze odradzam wam. Bodhisattwowie służą istotom na wiele sposobów, a rzeczą najważniejszą jest ich pragnienie i wola bycia bodhisattwą oraz niesienia pomocy innym. Jeśli Rinpocze je ma, pozostałe kwestie są naprawdę drugorzędne. Tak to widzę i tak o nim myślę.
Z drugiej strony, Rinpocze jest lamą linii i inkarnacją Dziamgona Kongtrula. Dla linii to wielka strata, choć w gruncie rzeczy trudno o tym rozstrzygać, nie wiedząc, co przyniesie przyszłość. Na dziś to niewątpliwie cios dla klasztoru Rinpoczego, ponieważ zupełnie się tego nie spodziewali. Jak wszyscy wiecie, Trzeci Dziamgon Rinpocze odszedł w bardzo młodym wieku, teraz opuszcza ich Czwarty, więc ogromnie to przeżywają.
Wszyscy powinniśmy to zrozumieć. Jeśli macie sposobność, proszę, pomagajcie im w miarę możności. To bardzo ważne. Wiem, że otoczenie Rinpoczego dawało z siebie wszystko. Lepiej być nie mogło. Dlatego mam do siebie żal, że nie dbałem o niego bardziej. I po cichu liczę, że poczują się lepiej, słysząc, że winię siebie.
przekład: AK