Najsłynniejszej przepowiedni tyczącej Siedemnastego Karmapy udzielił Ciegjur Decien Lingpa (1829-1870), wielki mistrz antysekciarskiego ruchu rime i jeden z największych tertonów („odkrywców ukrytych skarbów”) ostatnich stuleci.
Podczas odwiedzin w klasztorze Karma ukazał mu się Guru Rinpocze, niezrównany indyjski mistrz, który przybył do Tybetu w VIII wieku i zaszczepił tam nauki buddyjskie. W wizji otaczało go dwadzieścia jeden emanacji Karmapy: czternaście minionych (wyglądających jak w tradycyjnych przekazach) i siedem mających dopiero nadejść. Ich oprawa zwiastowała przyszłe wydarzenia i dokonania. Pośrodku, z grzbietu białego śnieżnego lwa, Guru Rinpocze udzielał nauk o różnych manifestacjach Buddhy.
Ciegjur Decien Lingpa szczegółowo opisał tę wizję Karmie Khencienowi Rinczenowi Tardzajowi, opatowi klasztoru Karma, ten zaś poprosił malarzy, by zamienili słowa w obrazy. Relację Ciegjura Deciena Lingpy spisano w „Nasłuchiwaniu dźwięków melodii pomyślności”. Ponieważ był on współczesnym Czternastego Karmapy, wizje wszystkich kolejnych to przepowiednie. Trafność trzech zdążył już potwierdzić czas.
Manuskrypt przepowiedni wielkiego tertona
Ciegjur Decien Lingpa obwieścił, że Piętnasty Karmapa osiągnie niezwykłe rezultaty jogicznej praktyki medytacji na bindu. Tak też się stało. Przepowiednia tycząca Szesnastego Karmapy również okazała się precyzyjna. W wizji Rangdziung Rikpi Dordże przebywał na dole piętrowego budynku, nad nim zaś znajdował się posąg Buddhy Śakjamuniego, co zapowiadało, że Karmapa będzie ściśle przestrzegał ślubowań zakonnych i zaszczepi to wielu czystym uczniom.
Oto co mówił o obrazie, który w wizji przedstawiał Siedemnastego Karmapę, sam Ciegjur Decien Lingpa:
Siedemnasty Karmapa i Tai Situ Rinpocze na fragmencie thanki przedstawiającej wizje Ciegjura Lingpy
Pod obsypanym zielenią drzewem
na górskiej skale
jest wcielenie siedemnaste
wraz z Khentinem Tai Situpą.
Z mocy nierozdzielności ich umysłów
drzewo nauk Buddhy
rozkwitnie i owoc wyda obfity:
istotę esencji przekazów Gampopy
Na thance przedstawiającej obrazy z wizji Ciegjura Lingpy Siedemnasty Karmapa nazwany przez Padmasambhawę: Pal Khjabdak Ogjen Gjalłe Njugu Drodul Trinle Dordże Tsal Ciekle Nampar Gjalłe De (to imię Jego Świątobliwość otrzymał podczas swojej intronizacji) rozmawia pod drzewem pokrytym gęstymi liśćmi z Tai Situ Rinpocze. Pod jego stopami widnieje dywan szmaragdowej zieleni usłanej kwiatami. Zarówno słowa jak i obraz zapowiadają, że Siedemnasty Karmapa spotka się z Situ Rinpocze wśród zielonych drzew – w krajobrazie jak najdalszym od jałowej doliny będącej domem Tsurphu, żywo przywodzącym jednak na myśl kraj, do którego wyruszył w 1999 roku.
AK