Gjalłang Karmapa udzielił abhiszeki Zielonej Tary w Nowym Jorku

4 lutego 2018 – The Colden Auditorium w Queens Collage, Nowy Jork

Ponad 2000 osób przybyło do Colden Collage na spotkanie z Karmapą, który po raz pierwszy w życiu udzielił abhiszeki Zielonej Tary (jako oddzielnej ceremonii).

Rozpoczął od krótkiego wprowadzenia:

„Dzisiejszego popołudnia udzielę abhiszeki przyzwolenia Zielonej Tary ze zbioru „Poznanie jednego wyzwala wszystko” Dziewiątego Karmapy Łangciuka Dordże. Znajdują się w nim dwie abhiszeki Zielonej Tary, a udzielana dzisiaj znana jest jako Abhiszeka Tary Pięciu Jidamów. Stanowi ona część mandali pięciu Jidamów praktykowanych przez Pierwszego Karmapę Dusuma Khjenpę. Poza Tarą znajdują się w niej praktyki Hewadżry, Hajagriwy, Czakrasamwary i Wadżra Warahi.”

„Wadżrajana składa się ze stopniowych klas tantr: krija (tantry działania), upa (tantry spełnienia), joga i annutarajoga (tantry najwyższej jogi). Praktyka Tary należy do niższych klas tantr, które nie wymagają utrzymywania zobowiązań tantrycznych. Główny nacisk kładzie się w niej na ślubowaniu bodhisattwy.”

„Głównym powodem, dla którego w wadżrajanie wyobrażamy sobie siebie w formie jidama, jest zmiana naszego sposobu postrzegania. Podczas praktyki Tary przemieniamy się w nią w jednej chwili, całkowicie. Nie chodzi tylko o jej ciało, formę, ale też charakter. Umysł posiada wiele zdolności. Zazwyczaj grzebie się w rozmaitych myślach. Powinniśmy niwelować w sobie ten nawyk, który sprawia, że zamykamy się w swoim świecie. Starajmy się z tym pracować szczególnie wtedy, gdy wykonujemy praktyki takie jak Tary czy Czenrezika. Skupiając się na ich wrodzonej naturze, nie możemy przecież okazywać złości czy zazdrości. Osłabiając nawyk zwyczajnych reakcji na świat, pozwólmy by zjawiska manifestowały się w nowy, czysty sposób.”

„Głównie chodzi o to, by łączyć tę praktykę ze świadomością pustości. Każda praktyka jidama rozpoczyna się od rozpuszczenia wszystkiego w pustości, z której następnie wyłania się mandala bóstwa.”

Po odczytaniu wizualizacji Karmapa dodał:

„Abhiszeka ciała bóstwa pozwala nam na wizualizowanie siebie w jego formie. Abhiszeka mowy bóstwa pozwala nam na recytację jego mantry. Zaś otrzymując abhiszekę umysłu bóstwa dostajemy przyzwolenie na praktykę samadhi.”

Po zakończeniu tych trzech część abhiszeki, w podziękowaniu ofiarowano Karmapie mandalę oraz symbole ciała, mowy, umysłu, właściwości i aktywności. Pierwszy z nich, posąg, wyraża życzenie, by lama żył długo. Drugi, tekst Dharmy, jest prośbą o przekazywanie nauk. Trzeci, stupa, reprezentuje naszą nadzieję, że guru będzie nadal spoglądał na nas z mądrością i współczuciem. Trzeci symbol, waza długiego życia, reprezentuje doskonałe właściwości, dzięki którym lama spełnia nadzieje wszystkich istot. Zaś piąty symbol, skrzyżowana wadżra, oznacza prośbę, aby jego aktywność była nieprzerwana, wszechogarniająca i spontaniczna.

Na zakończenie gorące podziękowania popłynęły do Jego Świątobliwości za dzień nauk i błogosławieństw oraz do Fundacji Danang za zorganizowanie tego wydarzenia, a w szczególności do Tsełanga Rinpocze, który jej przewodniczy.