Karmapa-1-17-smallKarmapa-1-17-smallKarmapa-1-17-smallKarmapa-1-17-small
  • Karmapa
    • Krótka biografia
    • Nagrody i Wyróżnienia
    • Materiały dodatkowe
    • Czarna korona
    • Mantra Karmapa Khjenno i Czarne Pigułki
  • Aktualności
    • Wydarzenia roku 2020
    • Wydarzenia roku 2021
    • Wydarzenia roku 2022
    • Wydarzenia roku 2023
    • Archiwum wydarzeń
      • Wydarzenia Roku 2019
      • Wydarzenia roku 2018
      • Wydarzenia Roku 2017
      • Wydarzenia Roku 2016
      • Wydarzenia Roku 2015
      • Wydarzenia Roku 2014
      • Pierwsza wizyta w Europie – Kamalaszila i Berlin 2014
    • W mediach
  • Program
  • Nauki
    • Do czytania
    • Wideo
  • Działalność
    • Cyfryzacja Dharmy
    • Sztuka
    • Kagju Mynlam
    • Buddyjska społeczność kobiet
    • Nauczanie i Podróże
    • Twórczość literacka
    • Muzyka
    • Ochrona środowiska
    • Wspieranie czytelnictwa tybetańskiego
    • Publikacje po polsku
  • Buddyzm
    • Życie Buddhy
    • Buddyzm w Indiach
    • Buddyzm w Tybecie
  • Karma Kagju
  • W Polsce
    • Kagju Mynlam Cienmo
    • Obchody 900-lecia linii Karmapy w Polsce
    • Ośrodki karma kagju w Polsce
  • Biuro
✕
Nadzieje przywódcy buddyzmu tybetańskiego
6 czerwca 2014
17karmapa
Rozwijanie wewnętrznego spokoju
7 czerwca 2014

Jak zmieniać świat od środka – miłość i współczucie w zglobalizowanym świecie

17karmapa

7 czerwca 2014 r.
Berlin, Estrel Convention Center


Jego Świątobliwość Karmapa rozpoczął ten wykład od stwierdzenia, że planeta, którą zamieszkujemy, jest jedynym znanym nam miejscem w kosmosie zdolnym podtrzymywać życie. Jednocześnie życie to przejawia się na niewyobrażalną ilość sposobów – jedno drzewo bywa domem setek gatunków owadów. Sami ludzie, którzy tworzą tylko jeden gatunek istot, różnią się między sobą. Każdy z nas posiada własny, unikalny rysunek linii papilarnych. Działamy w różny sposób, inaczej wyglądamy, prowadzimy inny styl życia. Razem tworzymy zbiór różnorodnych stworzeń, które są ze sobą połączone i zależą od siebie nawzajem. Słoń jest olbrzymim i cenionym zwierzęciem, podczas gdy niewielkie owady wydają się nieistotne. Ale przecież pszczoły, na przykład, zbierając nektar zapylają rośliny. Wszystko co żyje w tym współzależnym świecie ma wielką wartość.

W buddyzmie tybetańskim istnieje dobre określenie tego rodzaju relacji – nazywamy ją związkiem matki i dziecka (mabu drelła). Nie chodzi w nim tylko o więź dwóch osób, lecz o dobre nastawienie, które łączy nas z całym ożywionym i nieożywionym światem.

Mówiąc o „jaźni” czy też „ja” zazwyczaj mamy na myśli coś, co istnieje niezależnie, w izolacji, samo z siebie. W konsekwencji daje nam to poczucie, że różnimy się od innych. Ale jak to naprawdę wygląda? Przecież nie powstajemy sami z siebie. Ciało, które jest główną podstawą naszego wrażenia odrębności, pochodzi od rodziców; sami go nie stworzyliśmy. Jeżeli nadal uważamy, że jesteśmy niezależni, przyjrzyjmy się temu, skąd bierze się nasze pożywienie i ubranie. Przecież tworzą je inni ludzie – bez nich padlibyśmy trupem. Karmapa podkreślił, że w krajach rozwiniętych, wskutek globalizacji, produkty spożywcze i ubrania są często sprowadzane z bardzo daleka. Wykonują je robotnicy w niezwykle ubogich rejonach świata, ludzie, których w ogóle nie znamy, ale korzystamy z efektów ich pracy.

Jego Świątobliwość nadmienił, że jego wspomnienia z dzieciństwa różnią się od doświadczeń dzisiejszych dzieci.

Wiodłem zwyczajne życie nomada. Moi rodzice nie spędzali całych dni w pracy. Wieczorami wszyscy siadaliśmy przy palenisku i słuchaliśmy opowieści snutych przez dziadków. Cała rodzina żyła w atmosferze ciepła i bliskości. Mając siedem lat musiałem ją opuścić i zamieszkać na trzecim piętrze klasztoru Tsurphu. Tam żyło się zupełnie inaczej niż pośród nomadów, gdzie wszędzie wolno mi było chodzić – mogłem biegać, gdzie dusza zapragnie, po całej otwartej przestrzeni. Nikt też się nie obawiał przejeżdżających samochodów… Do murowanego domu przenosiliśmy się tylko na zimę a resztę roku spędzaliśmy w namiotach.

Po czym nagle zamknięto mnie w czterech ścianach na trzecim piętrze głównego budynku klasztoru. Miałem niewiele czasu na zabawę i czułem się mało komfortowo, byłem trochę nieszczęśliwy. W rodzinnym domu zostali moi towarzysze zabaw, dzieci w moim wieku, zaś w klasztorze otaczali mnie starsi, poważni mnisi. Jak miałem się z nimi bawić?

Tsurphu odwiedzało wielu gości z Tybetu i z zagranicy, ale oni również byli dużo starsi od Karmapy a w dodatku traktowali go jak swego nauczyciela. Z początku czuł się dziwnie, nieco opuszczony, ale z czasem zaczął doceniać zabawki zostawiane przez obcokrajowców i rozumieć, że troszczy się o niego bardzo wiele osób. Stopniowo ludzie ci zaczęli zastępować mu rodziców i towarzyszy zabaw. Powoli rosło w nim poczucie, że oprócz biologicznych rodziców miał także wielu rodziców przybranych, którzy troskliwie się nim opiekowali.

Po tych przykładach miłości i troski Karmapa przeszedł do tematu współczucia. Jak powiedział, ono znaczy dużo więcej niż zwyczajna sympatia lub empatia, które w gruncie rzeczy noszą w sobie posmak oddzielenia od innych. Współczucie jest głębsze, nakazuje nam „wyjść poza siebie” i doświadczyć tego, co odczuwa ktoś inny. Współczucie rodzi się w nas naturalnie i łączy nas z resztą istot w bardzo bezpośredni sposób. Stawiamy siebie na ich miejscu i przeżywamy ich radości i smutki. „Otwieramy na nich swoje serce”.

Globalizacja przyczyniła się do tego, że żyjemy coraz bliżej siebie i lepiej rozumiemy swą wzajemną współzależność. Mając tego świadomość nie możemy myśleć tylko o własnym szczęściu, musimy rozwinąć więcej odwagi, by pomagać innym i dbać o ich dobro.

close

Bądź na bieżąco!

Jeżeli chcesz otrzymywać informacje o naukach lub relacje z oficjalnej działalności J.Ś. Karmapy, zamów subskrypcję naszego Newslettera.

Zamówienie subskrypcji oznacza akceptację Polityki Prywatności obowiązującej na tym portalu.

Witamy! Na podany adres email został wysłany link do aktywacji subskrypcji.

Udostępnij:
0

Biuletyn informacyjny

Wpisz się na listę wysyłkową biuletynu informacyjnego, który jest wysyłany za każdym razem, gdy na stronie publikowane są nowe tłumaczenia nauk oraz w przypadku ważnych informacji, takich jak planowane webcasty, podróże Jego Świątobliwości, relacje z ważniejszych wydarzeń.

Zapisz się

Adres kontaktowy:

beata@17karmapa.pl

Media społecznościowe

Wybierz ikonę poniżej, aby dołączyć do Karmapy w mediach społecznościowych. Profile są prowadzone przez jego biuro.

facebookfacebookyoutube

Siedemnasty Karmapa Ogjen Trinle Dordże

the karmapaJego Świątobliwość Siedemnasty Gjalłang Karmapa, Ogjen Trinle Dordże, jest głową
900-letniej Linii Karma Kagju i przewodnikiem milionów buddystów na całym świecie.

Obecnie Karmapa mieszka w swoim tymczasowym domu w klasztorze Gjuto w Indiach po dramatycznej ucieczce z Tybetu w 2000 roku.

Podczas podrózy po świecie Karmapa umiejętnie uczy buddyjskiej filozofii i praktyki, a jednocześnie kontynuuje swą działaność w zakresie ochrony środowiska, praw kobiet, cyfryzacji Dharmy i wiele innych.

Strony internetowe Siedemnastego Karmapy na świecie

中文 // English // Français