Piętnasty Karmapa Khakhjab Dordże (1871–1922)

Piętnasty Karmapa na thance z kolekcji klasztoru Palpung

Od momentu odnalezienia i intronizacji jako Piętnasty Karmapa, Khakhjab Dordże umacniał związki swej poprzedniej inkarnacji z ruchem rime. Został rozpoznany przez grupę lamów, do której należeli dwaj najaktywniejsi orędownicy tego ruchu: Dziamjang Khjentse Łangpo (1820–1892) i Dziamgon Kongtrul Lodro Thaje. Od najmłodszych lat całą swą energię wkładał w edukację, kształcąc się u największych uczonych. Gdy skończył 15 lat, odwiedził Dziamgona Kongtrula Lodro Thaje w klasztorze Palpung i otrzymał od niego cały przekaz nauk kagju oraz przekaz wielkiego zbioru nauk samego Lodro Thaje, nazywanej Pięcioma Skarbnicami.

Następnie Piętnasty Karmapa podróżował po wschodnim Tybecie w poszukiwaniu innych nauk i nauczycieli: sakja, njingma, drukpa kagju, szangpa kagju oraz jego własnej linii, karma kagju. Można powiedzieć, że Khakhjab Dordże w pełni uosabiał ducha jedności i otwartości, charakterystycznego dla ruchu rime. Rime wykraczał poza samą tolerancję dla innych szkół buddyzmu. Aktywnie ochraniał mądrość, którą kultywowały różne tradycje. Pojawił się po stuleciach religijnych sporów, które zagroziły istnieniu wielu szkół. Jednym z głównych priorytetów ruchu była wymiana nauk pomiędzy nauczycielami różnych szkół, gwarantująca ich kontynuację. Był zatem przejawem wzajemnej troski o dobro wszystkich.