Siedemnasty Karmapa kontynuuje nauki i zapowiada budowę i program sziedry dla mniszek
18 stycznia 2016
Rozwijanie prawdziwej bodhiczitty i prośba o modlitwy dedykowane zdrowiu J.Ś Dalajlamy
20 stycznia 2016
20 stycznia, Bodhgaja, Bihar, Indie
Jego Świątobliwość Siedemnasty Karmapa został poproszony o konsekrację nowej świątyni Njingmapy w Bodhgai – Ngagjur Paljul Sziedrup Cioekhor Dargjeling, zbudowanej pod przewodnictwem Kjang Khanga Tulku. Z tej wyjątkowej okazji droga prowadząca do świątyni została ozdobiona długim białym zadaszeniem, z którego zwieszały się kolorowe wstęgi pereł, kryształów oraz pomarańczowych i złotych kul – niczym deszcz błogosławieństw witający Jego Świątobliwość, który powoli przeszedł pod nimi, mijając szpaler mnichów i mniszek z białymi katakami, a następnie skierował się do bogato udekorowanego holu świątyni. W tym wyjątkowym miejscu znalazły się złote posążki przedstawiające tysiąc Buddhów szczęśliwej ery, jak również, na centralnym miejscu – duży posąg Buddhy Siakjamuniego z dłonią w mudrze dotykania ziemi, stojący w asyście posągów Guru Rinpocze i Czenrezika.
Następnie Siedemnasty Karmapa zapalił lampkę maślaną na rozpoczęcie ceremonii, po czym zajął miejsce na tronie usytuowanym u stóp posągu Buddhy. Po ceremonii ofiarowania mandali wszechświata i modlitwach Karmapa zwrócił się do Rinpoczów, khenpo i opatów świątyń, jak również do obecnych przedstawicieli świeckiej jak i wyświęconej sanghi, ciepło wszystkich witając. Wspomniał odejście Jego Świątobliwości Kjabdzie Czatrala Rinpocze, który wywarł duży wpływ na szerzenie nauk, a zwłaszcza Dharmy Njingmapy. Rozglądając się wśród obecnych w świątyni, wyraził swą wdzięczność dla tych, którzy włożyli wiele pracy w jej budowę. Zgodnie z życzeniem Drubłanga Penora Rinpoczego powstała ona w tym najświętszym miejscu na ziemi. Następnie Jego Świątobliwość pomodlił się, aby było to miejsce, w którym będą szerzyć się nauki dla pożytku wszystkich czujących istot.
Na zakończenie ceremonii w świątyni zaintonowano modlitwy w językach: palijskim, wietnamskim, koreańskim i chińskim, a na końcu – w języku tybetańskim – modlitwy o pomyślność świata i wszystkich jego mieszkańców, jak również o długie życie lamów. Po zakończeniu modlitw Siedemnasty Karmapa zszedł z tronu i pobłogosławił imponujące posągi w świątyni. Ceremonię uwieńczył obiad przygotowany dla Jego Świątobliwości i gości specjalnych, po którym Karmapa udzielił indywidualnego błogosławieństwa gościom przybyłym z zagranicy.
