Karmapa po raz pierwszy uczestniczy w Kagju Mynlam w USA
Bodhiczitta ostateczna – „Trzydzieści siedem praktyk Bodhisattwy” – część trzecia
7 czerwca 2018
Mniszki zajęły równoprawne miejsce na Kagju Mynlam
9 czerwca 2018
6 czerwca 2018 – York College, Nowy Jork
Dziewiąte północnoamerykańskie Kagju Mynlam odbywa się na terenie York College w Nowym Jorku. Na boisku uczelni rozstawiono charakterystyczny biały namiot. Organizatorzy wydarzenia, Fundacja Danang, przekształcili jego wnętrze w tybetańską świątynię buddyjską. Miesiące ich ciężkiej pracy zostały dopełnione przez Jego Świątobliwość Karmapę, który w dzień przed rozpoczęciem Mynlamu spędził tu wiele godzin uczestnicząc w aranżacji ołtarza, aż wszystko było dokładnie tak, jak powinno.
W centralnej części namiotu nad długim, czerwonym ołtarzem, znajdowała się sześciometrowa thangka przedstawiająca Buddę Siakjamuniego. Po obu jej stronach zawieszono mniejsze thangki przedstawiające dwóch głównych uczniów Buddy, Siariputrę i Maudgaljajanę. Na bogato przyozdobionym stole przed Buddą ustawiono złote Koło Dharmy symbolizujące Nauki i białą muszlą symbolizującą ich rozprzestrzenianie się. Bumpa długiego życia symbolizuje stabilne i długie życie nauczycieli Dharmy.
Thangka Buddy została przywieziona z centrum Karma Triyana Dharmachakra, gdzie była przechowywana od czasów Szesnastego Karmapy Rigpi Dordże. Wniknęło w nią błogosławieństwo inicjacji i nauk, a także ceremonii Czarnej Korony, które Szesnasty Karmapa przy niej przeprowadził. Z tego powodu uznano za stosowne, aby ten klasyczny obraz stał się głównym elementem wizualnym podczas wizyty Siedemnastego Karmapy na północnoamerykańskim Kagju Mynlam. Ma ona podkreślać ciągłość inkarnacji Karmapów oraz fakt, że Siedemnasty Karmapa kontynuuje aktywności poprzedniej inkarnacji.
Pod olśniewającym obrazem Buddy rozciągał się ponad piętnastometrowy, trzypoziomowy ołtarz, na którym ustawiono tormy, piramidy z kadzideł, a także owoców i słodyczy. W tym roku osiem największych torm w górnym rzędzie przedstawia główne postaci dla każdej z ośmiu wielkich linii przekazu w Tybecie: Guru Rinpocze (Ningma), Dzioło Atisia (Kadampa), Sacien Kunga Njingpo (Sakja), Marpa Lotsała (Kagju), Kungpo Naldzior (Szangpa Kagju), Dolpopa Szerab Gjaltsen (Dzionangpa), Druptob Urdzienpa (Njendrub). Aby podkreślić szacunek, jakim darzony jest każdy z wielkich nauczycieli, u podstawy każdej tormy umieszczono po jednym z ośmiu symboli pomyślności, ośmiu pomyślnych substancji, siedmiu rodzajów drogocennych metali i kamieni szlachetnych. Każdego z nauczycieli okalały również boginie darów takie, jak są opisane w praktyce Khorlo Demczoka.
Pierwszą ceremonią, jaka odbyła się w tej wspaniałej scenerii, były przyjmowane o poranku ślubowania sodziong udzielane przez Karmapę. Utrzymując motywację działania dla dobra wszystkich istot, uczestnicy nie jedzą nic od posiłku w południe aż do świtu następnego dnia. Kiedy rytuał przyjmowania ślubowań sodziongu i tradycyjne pieśni w sanskrycie dobiegły końca Karmapa złożył dary posągowi przedstawiącemu Buddę jako małe dziecko, który stał na lotosie pod czerwono-złotym baldachimem pośrodku ołtarza. Kolejne śpiewy w porannej sesji i przez cały dzień kontynuowane były w języku tybetańskim, często z poruszającą melodią niedawno skomponowaną przez Jego Świątobliwość.
Wielu z praktykujących uczestniczyło na początku tego roku w głównym Kagju Mynlam w Bodhgaji. Ponieważ Karmapa nie mógł tam być, ze szczególną radością brał udział w praktykach w Nowym Jorku.
