Modlitwy o powstrzymanie pandemii: Sutra serca

Witam wszystkich. Taszi delek.

Jestem szczęśliwy, że mogę wspólnie z wami wszystkimi recytować modlitwy o powstrzymanie pandemii. Począwszy od dzisiaj, będziemy je recytować przez siedem dni.

Dziś, pierwszego dnia, będziemy recytować Sutrę serca i Uspokajanie mar. (Kagju Mynlam: modlitwy i rytuały: str. 25, aczkolwiek J.Ś. tym razem wybrał dłuższą wersję tej sutry)

Jak wszyscy wiemy, Sutra serca jest bardzo ważną sutrą mahajany. Uczy nas ona natury pustości i współzależności. W obecnym czasie, gdy epidemia koronawirusa rozprzestrzenia się w świecie, znaczenie współzależności staje się wyraźnie widoczne. Wszyscy zależymy od siebie wzajemnie. Dystans, który dzieli nas od siebie, nie jest tak wielki, jak się wcześniej wydawało. Gdyby głębokie rozumienie współzależności towarzyszyło nam wszystkim do tej pory, być może koronawirus nie rozprzestrzeniłby się tak szeroko. Ale nasze przywiązanie do ego jest bardzo silne, przez co każda rodzina, społeczność, kraj zdają się być bardzo różne od siebie i oddzielone od reszty. To też sprawia, że obchodzi nas tylko to, co nas bezpośrednio dotyczy. Nie przykładamy większej wagi do pozostałych spraw. A przecież każdy nasz oddech łączy nas z każdym innym człowiekiem. 

Ta pandemia pokazuje, jak bardzo na siebie nawzajem wpływamy, jak mocno jesteśmy ze sobą związani. Tego, co dzieje się teraz, nie zapomnimi do końca naszych dni. 

Dlatego myślę, że kontemplowanie znaczenia Sutry serca i naszego obecnego doświadczenia razem, może być dla nas bardzo pomocne. Im bardziej zniwelujemy dystans pomiędzy dharmą a naszym życiem, tym bardziej zmniejszy się różnica pomiędzy dharmą, a osobą, która ją praktykuje. Dharma i osoba staną się jednym, a my w końcu będziemy kimś, kogo nazywa się „praktykującym dharmę”. 

Teraz będziemy razem recytować Sutrę serca. Będę recytował ją powoli, możecie do mnie dołączyć lub recytujcie jakkolwiek chcecie. Róbcie to jednak bez rozproszenia. Ważne jest rozmyślanie nad znaczeniem tych słów. 

Dziękuję.