Karmapa-1-17-smallKarmapa-1-17-smallKarmapa-1-17-smallKarmapa-1-17-small
  • Karmapa
    • Krótka biografia
    • Nagrody i Wyróżnienia
    • Materiały dodatkowe
    • Czarna korona
    • Mantra Karmapa Khjenno i Czarne Pigułki
  • Aktualności
    • Wydarzenia roku 2020
    • Wydarzenia roku 2021
    • Wydarzenia roku 2022
    • Wydarzenia roku 2023
    • Archiwum wydarzeń
      • Wydarzenia Roku 2019
      • Wydarzenia roku 2018
      • Wydarzenia Roku 2017
      • Wydarzenia Roku 2016
      • Wydarzenia Roku 2015
      • Wydarzenia Roku 2014
      • Pierwsza wizyta w Europie – Kamalaszila i Berlin 2014
    • W mediach
  • Program
  • Nauki
    • Do czytania
    • Wideo
  • Działalność
    • Cyfryzacja Dharmy
    • Sztuka
    • Kagju Mynlam
    • Buddyjska społeczność kobiet
    • Nauczanie i Podróże
    • Twórczość literacka
    • Muzyka
    • Ochrona środowiska
    • Wspieranie czytelnictwa tybetańskiego
    • Publikacje po polsku
  • Buddyzm
    • Życie Buddhy
    • Buddyzm w Indiach
    • Buddyzm w Tybecie
  • Karma Kagju
  • W Polsce
    • Kagju Mynlam Cienmo
    • Obchody 900-lecia linii Karmapy w Polsce
    • Ośrodki karma kagju w Polsce
  • Biuro
✕
17karmapa
Odnawianie dawnych tradycji Karmapy: abhiszeka i praktyka „Uosobienia Trzech Korzeni”
8 lutego 2016
O karma kagju, pochodzeniu imienia Karmapa, Czarnej Korony i mantry ‘Karmapa khjenno’
11 lutego 2016

Noworoczna praktyka ofiarowania długiego życia dla Jego Świątobliwości Karmapy

17karmapa

9 lutego 2016 – Pawilon Mynlamu, Bodhgaja, Bihar


Przez tydzień stu lamów odbywało intensywne odosobnienie związane ze szczególną praktyką Buddhy Amitajusa z tradycji karma kamtsang, praktyką „Uosobienia Trzech Korzeni.” Odosobnienie odbywało się w pokoju audiencyjnym Pawilonu Mynlamu, w symbolicznej obecności naturalnej wielkości posągu Pierwszego Karmapy Dusuma Khjenpy. Praktyka była na tyle zaawansowana, że jedynie lamowie po trzyletnim odosobnieniu mogli ją wykonywać. Odbycie owego siedmiodniowego odosobnienia przez pewną grupę praktykujących było koniecznym wymogiem przed ceremonią ofiarowania długiego życia. Ale, aby umożliwić wszystkim wzięcie udziału w uroczystości, w ostatni dzień starego roku Jego Świątobliwość publicznie udzielił abhiszeki Buddhy Amitajusa.

O świcie pierwszego dnia nowego roku odosobnienie lamów zakończyło się specjalnym ofiarowaniem długiego życia dla Siedemnastego Gjalłanga Karmapy. Posąg Karmapy Dusuma Khjenpy został przeniesiony na główne podium w pawilonie, gdzie Jego Świątobliwość doglądał przygotowań do uroczystości losarowych.

O 4.30 rano lamowie z odosobnienia zajęli miejsca na podium w pawilonie, aby zakończyć rytuały wstępne. W żółtych szatach Dharmy rozpoczęli recytację „Barcie lamsel” do Guru Rinpocze, aby zostały usunięte wszelkie przeszkody.



Dusum Khjenpa znajdował się teraz na samym środku podium, na tronie dokładnie na wprost wielkiego posągu Buddhy odzianego w złote szaty, którego trzecie oko wykonano z repliki diamentu z Koh-i-noor. Delikatne złote obłoki dopełniały obrazu promieni światła emanujących z ciała Buddhy na namalowanym tle. U stóp Buddhy ustawiono osiem specjalnych torm, a poniżej nich kolejne dwie warstwy darów ofiarnych. Subtelnie zdobiona złota japońska pagoda z delikatnie poruszającymi się dzwonkami przyozdobiona została wielkimi misami ofiarnymi, w których złożono osiem zwyczajnych ofiar.



Ustawiono też świątynię noworoczną ze szczególnymi ofiarami związanymi z tybetańskim Nowym Rokiem. W naczyniu z ziarnami jęczmienia umieszczona została septra – maślana torma wzniesiona na drewnie, przedstawiająca jeden z ośmiu symboli pomyślności, ośmioszprychowe Koła Dharmy, a poniżej biały, wielopłatkowy lotos. Obok znajdował się dobrowróżbny ciemar (mąka jęczmienna zmieszana z cukrem i masłem) oraz septra z czterema przyjaciółmi: małpą, słoniem, zającem i ptakiem. Niżej umieszczono naczynie z zielonymi pędami oziminy i naturalnej wielkości owczym łbem, szczerzącym zęby z włożoną pomiędzy nie kolbą kukurydzy – to symbole nadziei na obfite plony i płodne bydło w nadchodzącym roku. Ostatnimi ofiarami była niewielka kupka khabse (tybetańskich faworków), herbata i misy z owocami i orzechami. Tanka Amitajusa o trzech twarzach (Uosobienia Trzech Korzeni), którego wizualizuje się w praktyce ofiarowania długiego życia, pozostała na podium po abhiszece z dnia poprzedniego. Na tronach, odpowiednio po lewej i prawej stronie od Jego Świątobliwości, usiedli Gjaltsab Rinpocze i Dziamgon Kongtrul Rinpocze.



Gjalłang Karmapa, z czarną Koroną Działania na głowie, wszedł do pawilonu przy dźwiękach gjalingów i zajął miejsce na tronie. Karmapa uosabia wszystkie Trzy Korzenie: Lamę, Jidama i Opiekuna Dharmy.

Rozpoczęła się właściwa ceremonia ofiarowania długiego życia. W zgromadzeniu tego poranka byli tak znamienici goście jak wielcy Rinpoczowie: Dziamgon Kongtrul, Goszir Gjaltsab, Jonge Mingjur i młodziutki Bokar Rinpocze. Dziamgon Kongtrul Rinpocze oraz Gjaltsab Rinpocze byli głównymi sponsorami. Ponadto Gjaltsab Rinpocze wypełniał obowiązki Wadżra-Mistrza.



Podczas tej wielkiej ceremonii osoba otrzymująca ofiarowanie jest najpierw wizualizowana jako bóstwo. Przy dźwiękach modlitw Gjaltsab Rinpocze zatoczył w powietrzu koła przy pomocy strzały długiego życia z pięciokolorowymi proporczykami, co symbolizowało zgromadzenie pięciu elementów podtrzymujących siłę życiową. Dziamgon Kongtrul Rinpocze ofiarował tradycyjne substancje długiego życia (ziarna białej gorczycy, trawę durwa, czerwoną sindhurę, najwyższe lekarstwo, jogurt, lustro, owoc bilwy oraz prawoskrętną białą konchę), a także osiem symboli pomyślności, które widuje się na tybetańskich sztandarach i świątyniach. Prócz tego ofiarował też siedem królewskich przedmiotów: Koło Dharmy, drogocennego ministra, królową, klejnot, słonia, rumaka i generała. W tym czasie mnisi roznosili wśród uczestników uroczystości herbatę i słodki ryż.



Na zakończenie ceremonii Jego Świątobliwość rzucił w powietrze ciemar. Podczas końcowego ofiarowania mandali Gjaltsab Rinpocze trzymał talerz mandali, podczas gdy Dziamgon Kongtrul Rinpocze stał obok, trzymając talerz z tormami, co również symbolizowało ofiarowanie mandali. Każdy z labrangów ofiarował pięć aspektów Buddhy: Tsurphu Labrang symbolicznie ofiarował ciało, Palpung (reprezentowany przez Tsełanga Drakpę) ofiarował mowę, Lawa ofiarował umysł, Ralang ofiarował właściwości, a przewodniczący Mynlamu, Lama Ciodrak ofiarował aktywność.



Ceremonialna muzyka oznajmiła zakończenie uroczystości. Dziamgon Kongtrul Rinpocze i Gjatsab Rinpocze nieśli kadzidła i cała procesja z Jego Świątobliwością Karmapą jako bóstwem udała się z powrotem do Jego „pałacu”.


close

Bądź na bieżąco!

Jeżeli chcesz otrzymywać informacje o naukach lub relacje z oficjalnej działalności J.Ś. Karmapy, zamów subskrypcję naszego Newslettera.

Zamówienie subskrypcji oznacza akceptację Polityki Prywatności obowiązującej na tym portalu.

Witamy! Na podany adres email został wysłany link do aktywacji subskrypcji.

Udostępnij:
0

Biuletyn informacyjny

Wpisz się na listę wysyłkową biuletynu informacyjnego, który jest wysyłany za każdym razem, gdy na stronie publikowane są nowe tłumaczenia nauk oraz w przypadku ważnych informacji, takich jak planowane webcasty, podróże Jego Świątobliwości, relacje z ważniejszych wydarzeń.

Zapisz się

Adres kontaktowy:

beata@17karmapa.pl

Media społecznościowe

Wybierz ikonę poniżej, aby dołączyć do Karmapy w mediach społecznościowych. Profile są prowadzone przez jego biuro.

facebookfacebookyoutube

Siedemnasty Karmapa Ogjen Trinle Dordże

the karmapaJego Świątobliwość Siedemnasty Gjalłang Karmapa, Ogjen Trinle Dordże, jest głową
900-letniej Linii Karma Kagju i przewodnikiem milionów buddystów na całym świecie.

Obecnie Karmapa mieszka w swoim tymczasowym domu w klasztorze Gjuto w Indiach po dramatycznej ucieczce z Tybetu w 2000 roku.

Podczas podrózy po świecie Karmapa umiejętnie uczy buddyjskiej filozofii i praktyki, a jednocześnie kontynuuje swą działaność w zakresie ochrony środowiska, praw kobiet, cyfryzacji Dharmy i wiele innych.

Strony internetowe Siedemnastego Karmapy na świecie

中文 // English // Français