Karmapa-1-17-smallKarmapa-1-17-smallKarmapa-1-17-smallKarmapa-1-17-small
  • Karmapa
    • Krótka biografia
    • Nagrody i Wyróżnienia
    • Materiały dodatkowe
    • Czarna korona
    • Mantra Karmapa Khjenno i Czarne Pigułki
  • Aktualności
    • Wydarzenia roku 2020
    • Wydarzenia roku 2021
    • Wydarzenia roku 2022
    • Wydarzenia roku 2023
    • Archiwum wydarzeń
      • Wydarzenia Roku 2019
      • Wydarzenia roku 2018
      • Wydarzenia Roku 2017
      • Wydarzenia Roku 2016
      • Wydarzenia Roku 2015
      • Wydarzenia Roku 2014
      • Pierwsza wizyta w Europie – Kamalaszila i Berlin 2014
    • W mediach
  • Program
  • Nauki
    • Do czytania
    • Wideo
  • Działalność
    • Cyfryzacja Dharmy
    • Sztuka
    • Kagju Mynlam
    • Buddyjska społeczność kobiet
    • Nauczanie i Podróże
    • Twórczość literacka
    • Muzyka
    • Ochrona środowiska
    • Wspieranie czytelnictwa tybetańskiego
    • Publikacje po polsku
  • Buddyzm
    • Życie Buddhy
    • Buddyzm w Indiach
    • Buddyzm w Tybecie
  • Karma Kagju
  • W Polsce
    • Kagju Mynlam Cienmo
    • Obchody 900-lecia linii Karmapy w Polsce
    • Ośrodki karma kagju w Polsce
  • Biuro
✕
O szczodrości i ofiarowaniu zasługi
19 lutego 2017
Drugi i trzeci dzień pudży Mahakali oraz taniec J.Ś. Karmapy
23 lutego 2017

Pierwszy dzień gutoru: praktyka Opiekuna

21 lutego 2017 – Pawilon Mynlamu, Bodhgaja


Przez ponad trzysta lat Karmapowie, od Czwartego do Dziesiątego, podróżowali po całym Tybecie w ramach tzw. Wielkiego Obozowiska. Dzięki temu bardzo spontanicznie mogli dotrzeć do uczniów w całym kraju. Od czasów Siódmego Gjalłanga Karmapy (1454-1506) organizowano również Wielki Mynlam w miejscu, gdzie akurat znajdował się Jego Świątobliwość. Dziś tradycja Obozowiska jest kontynuowana w Pawilonie Mynlamu w Bodhgai, który jest miejscem otwartym i przystosowanym do pełnienia różnych funkcji.

Ostatnio pawilon pełnił rolę gynkhangu czyli świątyni Opiekuna. Takie miejsce możemy znaleźć w większości tybetańskich klasztorów, choć często wejście do niego jest niedozwolone dla zwykłych osób. Pawilon Mynlamu przepięknie udekorowano na obchody gutoru – sześciu dni intensywnej praktyki Mahakali, którą wykonuje się zawsze na koniec tybetańskiego roku. Celem praktyki jest złożenie darów Opiekunom i usunięcie przeszkód, które mogłyby zaszkodzić w nowym roku naukom i czującym istotom.

Grupa osób pod nadzorem Gjalłanga Karmapy pracowała wiele godzin, aby zmienić wygląd pawilonu. W ciągu jednej nocy zniknęło biało-złote tło sceny za posągiem Buddhy. W jego miejsce pojawiło się ciemne niebo ze złotymi płomieniami mądrości, błyskającymi pośród nocy. Te dynamiczne obrazy znajdowały się również na brokacie do nowego zestawu tanek powstałych w Dharamsali, przedstawiających Opiekunów dziesięciu kierunków. Powieszono je za Buddhą, nad bramą wejściową oraz po obu stronach pawilonu. Czarny brokat z czerwono-złotymi płomieniami utworzył cztery wielkie proporce zwisające z tychże wizerunków. Patrząc na nie, odnosiło się wrażenie, że ognie wydobywają się ku górze i obejmują centralne postaci zanzaczone złotym kolorem na czarnym tle.

Pośrodku tych dwóch zestawów wisiały inne malowidła. Sześć czarno-złotych, zawieszonych po obu stronach, stworzono w Nepalu i znaleźli się na nich Opiekunowie, których praktyki wykonuje się podczas pudży, w tym Tseringma, Szingkjong, Namthyse, Singyn i Dordże Lekpa. Pozostałe trzy w pełnych kolorach po obu stronach przedstawiały ważne dla linii kagju Jidamy, w tym Wadżra Warahi, Czakrasamwarę, Gjalłanga Gjatso, Hewadżrę i Mahamaję. Te wizerunki wisiały w  pawilonie także podczas Mynlamu. Kolejną tegoroczną nowością, przypominającą dawne tybetańskie gynkhangi, był baner przedstawiający szereg zwierzęcych i ludzkich skór w żywych, naturalnych kolorach, wiszących  jedna obok drugiej.

Jak wspomniano wcześniej, celem praktyki gutoru jest przyniesie pożytku czującym istotom i naukom. W związku z tym Bernakcien pochłania wszystko, co negatywne, wszelkie niesprzyjające okoliczności oraz zatrzymuje tych, którzy tworzą przeszkody dla Dharmy lub istot praktykujących prawdziwą ścieżkę. Eliminuje się wszystko, co negatywne. Ostatniego dnia praktyki w ogniu spalana jest wielka torma.

Pierwsza praktyka tego gutoru rozpoczęła się po południu 21 lutego od wielkiej ceremonii przydzielania miejsc wykonującyn pudżę mnichom. Główny mistrz dyscypliny wygłosił z pamięci długą przemowę w bardzo formalnym stylu, akcentując co drugą lub trzecią sylabę i obracając się z wolna z lewa na prawo. Mówił o celu praktyki w nadchodzących dniach – pokoju na świecie, szerzeniu i zachowaniu nauk oraz rozwoju Bodhiczitty. Następnie odczytał imię każdego mnicha i mniszki biorących udział w gutorze, po czym wszyscy oni weszli do pawilonu.

Gdy wszyscy usiedli na miejscach, dziewięciu mnichów odpowiedzialnych za dyscyplinę wyszło, aby przyprowadzić Jego Świątobliwość Karmapę. Gjalłang Karmapa wszedł w oficjalnej procesji, przy dźwiękach gjalingów, prowadzony przez lamów niosących kadzidła i po oddaniu trzech pokłonów zajął miejsce na środku sceny, założywszy na głowę Czarną Koronę i piękną brokatową pelerynę (dagam) na plecy. Obchody gutoru rozpoczęły się od krótkiej praktyki Mahakali.

O krótkiej historii praktyki Opiekuna


close

Bądź na bieżąco!

Jeżeli chcesz otrzymywać informacje o naukach lub relacje z oficjalnej działalności J.Ś. Karmapy, zamów subskrypcję naszego Newslettera.

Zamówienie subskrypcji oznacza akceptację Polityki Prywatności obowiązującej na tym portalu.

Witamy! Na podany adres email został wysłany link do aktywacji subskrypcji.

Udostępnij:
0

Biuletyn informacyjny

Wpisz się na listę wysyłkową biuletynu informacyjnego, który jest wysyłany za każdym razem, gdy na stronie publikowane są nowe tłumaczenia nauk oraz w przypadku ważnych informacji, takich jak planowane webcasty, podróże Jego Świątobliwości, relacje z ważniejszych wydarzeń.

Zapisz się

Adres kontaktowy:

beata@17karmapa.pl

Media społecznościowe

Wybierz ikonę poniżej, aby dołączyć do Karmapy w mediach społecznościowych. Profile są prowadzone przez jego biuro.

facebookfacebookyoutube

Siedemnasty Karmapa Ogjen Trinle Dordże

the karmapaJego Świątobliwość Siedemnasty Gjalłang Karmapa, Ogjen Trinle Dordże, jest głową
900-letniej Linii Karma Kagju i przewodnikiem milionów buddystów na całym świecie.

Obecnie Karmapa mieszka w swoim tymczasowym domu w klasztorze Gjuto w Indiach po dramatycznej ucieczce z Tybetu w 2000 roku.

Podczas podrózy po świecie Karmapa umiejętnie uczy buddyjskiej filozofii i praktyki, a jednocześnie kontynuuje swą działaność w zakresie ochrony środowiska, praw kobiet, cyfryzacji Dharmy i wiele innych.

Strony internetowe Siedemnastego Karmapy na świecie

中文 // English // Français