Siedemnasty Karmapa naucza o Bodhiczitcie i porusza kwestię święceń Bikszuni

15 stycznia 2016, klasztor Tergar, Bodhgaja

Podczas drugiego dnia Trzeciego Zgromadzenia Mniszek Arja Kszema Siedemnasty Karmapa kontynuował nauki nt. „Ozdoby Drogocennego Wyzwolenia” Gampopy omawiając sposoby rozwijania bodhiczitty. Poruszył także kwestię pełnych święceń mniszek, wskazując, że mimo planowanego rozpoczęcia procesu w tym roku, z pewnych powodów należało je przełożyć.

Dzisiejsze nauki dotyczyły czterech warunków rozwijania bodhiczitty opisanych w „Stopniach bodhisattwy „Asangi. Pierwszą przyczyną wzbudzenia bodhiczitty jest posłyszenie czy też zobaczenie mocy, jakie posiadają Buddhowie i Bodhisattwowie. Z tego też powodu ważne jest studiowanie historii życia Buddhów i Bodhisattwów.

Jego Świątobliwość, by to lepiej wyjaśnić, posłużył się historią Buddhy Akszobhii. Zanim Akszobhia został Buddhą, wyraził życzenie, aby do czasu osiągnięcia przebudzenia nigdy się nie rozgniewać lub też nie ulec wpływowi przeszkadzających emocji z powodu jakiekolwiek czującej istoty. Karmapa zachęcał następnie do badania własnych aspiracji. Uczynienie tak wzniosłej aspiracji jest trudne dla nas, zwykłych istot. Dlatego powinniśmy zacząć od intencji, by porzucić złość choćby na jeden dzień. I tak, stopniowo, z upływem czasu możemy zacząć rozwijać odwagę podobną Akszobii.

Następnie Karmapa poruszył kwestię, dlaczego tak ważne jest, aby zdążyć do pełnego przebudzenia Buddhy, by przynosić pożytek innym. Zacytował fragment z dzieła Atiśi, który mówi, że aby przynosić pożytek innym, powinno się rozwinąć wszechwiedzę pozwalającą poznać wszystkie aspekty ich sytuacji. Ponieważ bodhisattwowie nie są jeszcze całkowicie wszechwiedzący, tylko większa część ich działań, lecz nie wszystkie, przynosi konkretne, pozytywne efekty. Natomiast w przypadku Buddhów, dosłownie wszystko, czego się podejmą, jest pełne znaczenia i wydarza się całkowicie spontanicznie i bezwysiłkowo.

Na zakończenie omawiania tekstu Gampopy, Jego Świątobliwość podjął kwestię ostatecznych ustaleń w kwestii rozpoczęcia pełnych święceń dla kobiet w linii kagju. Powiedział, że toczyło się wiele dyskusji i debat, czy rzeczywiście byłoby możliwe udzielanie święceń bikszuni i jakie metody miałyby temu służyć. Karmapa powiedział, że podczas konferencji w Dharmsali w 2015 roku, udało się stwierdzić, że faktycznie byłoby to możliwe. Dodał też, że w kwestiach formalnych osiągnięto porozumienie w gronie starszyzny lamów różnych linii buddyzmu tybetańskiego, że święcenia bhikszuni mogą się odbywać w obecności gremium Sanghi mieszanej: mnichów z tradycji Mulasarvastivada praktykowanej dotąd w Tybecie oraz mniszek z tradycji Dharmagupta praktykowanej we Wschodniej Azji.

Jego Świątobliwość następnie podsumował, że ponieważ rozpoczęcie udzielania święceń bikszuni mniszkom zgodnie z  tybetańską tradycją stanowi ważny krok, jest niezwykle istotne, by odbyło się to we właściwy sposób i we właściwym czasie.  Ponieważ przyszły rok jest przez Tybetańczyków uważany za astrologicznie niekorzystny, jest to istotny argument przemawiający za odłożeniem tego wydarzenia.  Jest jednak pewne, że święcenia bikszuni się odbędą, a Siedemnasty Karmapa zadeklarował przeprowadzenie w nadchodzącym roku konferencji mających na celu sprecyzowania wszystkich szczegółów.