Pieśń rozkwitającego dobra ku czci zarania złotego wieku
10 listopada 2008Narodziny i śmierć
17 listopada 2008Modlitwa o długie życie Dalajlamy – mistrza, który osiągnął urzeczywistnienie, wielkiego uczonego i mnicha – jest pełna odniesień do zaawansowanych praktyk medytacyjnych, filozofii oraz zasad postępowania zakonnej Sanghi. Opublikowana w biografii Muzyka na niebie.
Modlitwa o długie życie tego, który jest ucieleśnieniem Czenrezika,
doskonałego przewodnika samsary i nirwany
Natura współpowstającej świadomości jest doskonale czysta od czasu bez początku;
Przestrzeń mądrości, nigdy nie odchodząca ani nie powracająca, obecna jest u podstawy.
Bezmiarze przesycony dogłębną, czystą mądrością,
ty, który manifestujesz tę Dharmakaję, obyś żył długo.
W świadomości-pustce, doskonale czystej i wolnej od sztuczności,
jesteś pełną wdzięku grą zjednoczenia wielkiej szczęśliwości i pustki,
Sambhogakajo wiecznie obdarzona pięcioma pewnościami,
potężny, wspaniały Wadżradharo, obyś żył długo.
Nie opuszczając przestrzeni Dharmadhatu, głębokiej i pełnej spokoju,
ta doskonale czysta Nirmanakaja zsyła z cudownych chmur emanacji
radosny deszcz Dharmy w trzech kolejnych fazach.
Niezrównany przewodniku tych ponad, pod i na ziemi, obyś żył długo.
Mądrość naturalnego stanu, pierwotnie czysta i doskonale przejrzysta,
spontanicznie powstaje w postaci prawdziwego wadżra-tęczowego ciała.
W bezmiarze młodzieńczej wazy ciała wygasają zjawiska samsary i nirwany.
Samantabhadro, wadżro umysłu, obyś żył długo.
W bezmiarze awadhuti wielka pustka jako doskonała czystość tsa
jest chwałą osiągnięcia – czakr wiatru siły życiowej,
sylab i wspaniałego tigle wielkiej szczęśliwości.
Obdarzony wszystkimi niezrównanymi aspektami, obyś żył długo.
Posiadłeś korzeń zwycięstwa nad pięcioma podstawami
i delikatne płatki natury trzech przynależnych podstaw.
Bawisz się owocem – widzeniem, że wszystkie zjawiska są umysłem,
spełniające życzenia drzewo wiecznej madhjamaki, obyś żył długo.
Z przestrzeni promiennej przejrzystości czysty wiatr umysłu w awadhuti
powstaje nierozdzielnie z trzema Kajami, ciałami formy o większych i mniejszych znakach,
pozostając w najgłębszej naturze, która jest stała, trwała i wolna od uwarunkowań,
spoczywający na nieporuszonym lwim tronie, obyś żył długo.
W owym roku na tronie o kształcie otwartego kwiatu, dla dobra trzech rodzajów istot,
roześmiane promienie księżycowego nektaru, Twej bodhicitty,
odnoszą w boju zwycięstwo nad cieniami mrocznej strony.
Spoczywając w swych trzech tajemnicach na tronie Dharmy, obyś żył długo.
Mocą niezrównanej prawdy Trzech Klejnotów
oraz bezkresu współzależności powstawania z Dharmaty,
oby doskonałe modlitwy, które przekułem w słowa, szybko się spełniły,
a trzy światy spowiło piękno pomyślnej chwały.
Wkrótce po ucieczce do szlachetnej krainy Dharmy, gdy słońce wędrowało nad łąką na wschodniej górze, 14 stycznia 2000 roku błagania te wznosił skupiony na nich zwykły Tybetańczyk imieniem Tenzin Kunkhjab Łangi Dordże, któremu dane było znaleźć wytchnienie w kojącym cieniu niezrównanej bodhicitty Jego Świątobliwości. Mangalam.
przekład: Adam Kozieł
