Wyzwalająca przez samo widzenie ceremonia Czerwonej Korony Jego Eminencji Goszira Gjaltsaba

26 lutego, Pawilon Mynlamu, Bodhgaja

Tego dnia scenę mynlamowego pawilonu przygotowano na specjalne wydarzenie. W miejscu gdzie zazwyczaj stał tron Jego Świątobliwości Karmapy, tym razem ustawiono tron dla Goszira Gjaltsaba Rinpocze, zaś tron Karmapy znalazł się z boku. Rinpocze miał bowiem udzielić ceremonii Czerwonej Korony a tuż potem abhiszeki Uosobienia Trzech Korzeni (Amitajusa o trzech twarzach).

Najpierw na scenę wkroczył Karmapa w towarzystwie mnichów z Bangladeszu, którzy – jak się szczęśliwie złożyło – akurat tego dnia przywieźli do klasztoru Tergar relikwie Atiśi oraz tekst napisany przez Atiśę w Tybecie. Następnie przy dźwięku gjalingów wprowadzono Gjaltsaba Rinpocze, który po przyjęciu długiego ofiarowania mandali od razu przystąpił do ceremonii. Była to pierwsza w historii ceremonia Czerwonej Korony wykonana w Bodhgai, miejscu przebudzenia Buddhy.

Krótka historia ceremonii wadżra korony

Każda linia buddyzmu tybetańskiego używa własnego stylu ceremonialnych nakryć głowy, które mają symboliczne znaczenie. Taka czapka może reprezentować guru lub pewną tradycję. Czasami też reprezentuje szczególne właściwości danego mistrza, jak Czarna Korona Karmapów. Drugi Karmapa Karma Pakszi stwierdził, że ktokolwiek obserwuje ceremonię korony, nie odrodzi się w niższych światach. Później Karmapowie przekazali Czerwone Korony swoim uczniom serca: Szamarowi Rinpocze, Situ Rinpocze i Gjaltsabowi Rinpocze.

Ceremonie wadżra-koron stały się ważną tradycją dla linii karma kamtsang. Mówi się, że samo ich obserwowanie może przynieść wyzwolenie. Nie oznacza to jednak, że dochodzi do tego dokładnie w tym momencie. Chodzi raczej o zasianie mocnych ziaren wyzwolenia w umysłach istot.

Piąty Dalajlama wspomina w swojej autobiografii, że Trzeci Dalajlama, Sonam Gjatso, poprosił Gjalłanga Łangciuka Dordże (Dziewiątego Karmapę) o udzielenie ceremonii Czarnej Korony. Później Dalajlama zapragnął obejrzeć koronę z bliska, a gdy Łangciuk Dordże mu ją podał, zawisła w powietrzu. Trzeci Dalajlama musiał uznać, że korona Karmapów jest naprawdę wyjątkowa.

Uczestnicy ceremonii zawsze otrzymują możliwość jej sponsorowania, a wówczas podczas samego wydarzenia otrzymują specjalnie błogosławione pigułki, które można rozgnieść i po umieszczeniu w wodzie spożyć lub podzielić się z innymi istotami. Ponieważ pigułki te niosą ze sobą błogosławieństwo wielu mistrzów i są przechowywane z pokolenia na pokolenie, powinno się je traktować z szacunkiem.

Podczas ceremonii Czerwonej Korony rozdaje się kilka rodzajów pigułek. Pigułki długiego życia są szczególnie przydatne podczas choroby. Pigułki zawierające cztery relikwie i inne błogosławione substancje z tradycji starego i nowego przekazu mogą być przyjmowane w każdych okolicznościach. Pigułki siedmiu odrodzeń zawierają substancje samaja i mogą przynieść wiele pożytku praktykującym wadżrajanę. Pigułki oczyszczające usuwają przeszkody i negatywności. Są przydatne przed rozpoczęciem odosobnienia lub innej dłuższej praktyki. Pigułki wspaniałego nektaru Dharmy są zaś wyjątkowo święte i mogą być używane do tworzenia napojów ofiarowywanych podczas tsoku. Samo doświadczenie smaku tego nektaru zapewnia przyszłe przebudzenie. Pigułki mani siedmiu odrodzeń zostały zaś pobłogosławione przez lamów podczas praktyki Czenrezika i pomagają wzbudzić współczucie i zdolność pomagania innym.

Labrang klasztoru Palcien Cieling dokonał wspaniałego wprowadzenia do ceremonii Czerwonej Korony, które samo w sobie zawierało mnóstwo wartościowej wiedzy. Oto jego tekst:

Zebraliśmy się tutaj, w Bodhgai, gdzie 1002 Buddów osiągnie Przebudzenie, w pawilonie Mynlamu. Ciałem, mową i umysłem kłaniamy się Szóstemu Buddzie, Gjalłangowi Karmapie, Ogjenowi Trinle Dordże i witamy wszystkich zebranych.

 

Istnieje tradycja w naszej linii, że po wielkiej pudży Mahakali lub Tseciu Karmapowie lub ich uczniowie serca udzielają ceremonii wadżra-korony. Na prośbę Siedemnastego Gjalłanga Karmapa teraz udzieli jej Jego Eminencja Gjaltsab Rinpocze.

 

Om swasti

Ucieleśnienie mądrości i współczucia wszystkich Zwycięzców,
Awalokito na szczycie Góry Potala,
Pełen chwały Karmapo w Krainie Śniegu,
Kłaniam się przed tym, którego sława rozciąga się nad wszystkim jak biały parasol.

 

Wadżrapani, wadżra-umyśle wszystkich Zwycięzców,
Anando, skarbnico nauk Zwycięzcy,
Regencie najwyższego Zwycięzcy, Karmapy,
Kłaniam się do stop Goszira Gjaltsaba.

 

Dzięki ich niezwykłemu postanowieniu i aspiracjom, Buddhowie i Bodhisattwowie angażują się w niepojętą przebudzoną aktywność. Pośród czynów, które mają być widziane i słyszane, jest ceremonialne noszenie wadżra-koron. Te święte rytuały, które zasiewają ziarno wyzwolenia przez samo ich ujrzenie, doprowadziły do dojrzałości i wyzwoliły niezliczonych uczniów. Tradycja ceremonii wadżra-koron jest charakterystyczna dla linii karma kamtsang i wykonuje je jedynie Gjalłang Karmapa i uczniowie serca.

 

Odniesienia do koron znajdujemy w pojeździe cech, w sutrach oraz w pojeździe tantr. Sutry mówią, że zanim Buddha Śakjamuni pojawił się na tym świecie, przebywał w złotym królestwie Tuszita, gdzie znany był pod imieniem Lhebu Dampa Tok Karpo. Kiedy szykował się do opuszczenia Tuszity, umieścił swoją koronę na głowie Zwycięzcy Maitrei, namaszczając go jako swojego regenta. Mówi się, że obecnie Maitreja przebywa w niebie Tuszita, gdzie wykonuje pierwszy z dwunastu czynów najwyższej Nirmanakai – naucza dla pożytku bogów.

 

W tajemnej mantrajanie, poprzez abhiszekę korony Ratnasambhawy, zostajemy intronizowani jako wielcy uniwersalni władcy, którzy panują nad trzema sferami. Zasiadamy na wielkim lwim tronie ostatecznego zwycięstwa nirwany, wolnej od skrajności uwarunkowanej egzystencji i wyciszenia.

 

Czarna Korona pełnych chwały Karmapów została mu przekazana bardzo dawno temu, kiedy narodził się jako mędrzec Konpa na północ od Góry Meru. Wówczas Buddhowie namaścili go koroną uszytą z włosów 320 milionów dakiń. Istoty, których zaciemnienia są bardzo subtelne, postrzegają koronę jako ciągle obecną nad głową każdej inkarnacji Gjalłanga Karmapy. Jednak dla pożytku dziecinnych istot, zagubionych w gąszczu grubych splamień, stworzono fizyczną Czarną Koronę, będącą symbolem esencji prawdziwej korony. Przyozdobiono ją szlachetnymi kamieniami i złotem.

 

Każdy z Karmapów ma uczniów serca, którzy są tak naprawdę jego emanacjami. Jako że są od nich nierozdzielni, Karmapowie przekazali im wadżra-korony i nakazali przynosić wielkie pożytki naukom i istotom. Za sprawą swego wielkiego zobowiązania, władzy nad współzależnością i aspiracji Karmapów, zostali przez nich namaszczeni jako Królowie Dharmy i tak narodziła się tradycja wadżra-koron.

 

Czerwona Korona Goszira Gjaltsaba Rinpocze została przewidziana w proroctwie. Zrodzony z kwiatu lotosu wielki Padmasambhawa przepowiedział Siódmemu Karmapie Ciedrakowi Gjatso:

 

Jeśli wykonawca dzieł Zwycięzcy –
Emanacja Karciena Pelgji Łangciuka
I Dromtona Gjalłe Dziungne –
Założy koronę, która jest nakazem guru,
Powstaną pomyślne okoliczności
By rozkwitały nauki Buddhy.

 

Następnie Czerwona Korona, udekorowana złotem, która wyzwala poprzez samo jej ujrzenie, została poświęcona przez praktykę Lamy Gongdu. Po pobłogosławieniu jej jako esencji wadżra-mowy – Amitabhy – została umieszczona na głowie Drugiego Gjaltsaba Taszi Namgjala. Wówczas Karmapa Ciedrak Gjatso ogłosił, że umysły nauczyciela i ucznia stały się jednym i mianował Gjaltsaba Taszi Namgjala swoim regentem, który obróci Kołem Dharmy. Dalej powiedział, że ta wadżra-korona, nierozdzielna od [Gjaltsabpów], stworzy pomyślne okoliczności podtrzymania nauk Buddhy ogólnie, a w szczególności tradycji linii praktyki. Następnie recytował modlitwy, rozrzucając kwiaty pomyślności.

 

Kiedy oglądamy ceremonię wadżra-korony, powinniśmy mieć niezachwianą wiarę i skupić się na koronie całkowicie. Wówczas oraz zawsze należy modlić się z oddaniem i medytować na lamę jako ucieleśnienie wszystkich schronień, znajdującego się nad naszą głową. Należy utrzymać naturalny stan umysłu i nie zmieniać go. Powinniśmy starać się ćwiczyć w miłości, współczuciu i bodhiczitcie. Tak należy podchodzić do samej ceremonii i pożytków płynących z jej oglądania.

 

Ci, którzy dzierżą Czarną i Czerwone Korony – Karmapowie i ich uczniowie serca – to bezcenne klejnoty nauk i istot. Postrzegając ich jako oczy we własnym czole i serca we własnym ciele, należy wzbudzić w sobie trzy rodzaje wiary: czystą wiarę całkowicie przejrzystego umysłu, niesplamionego żadnymi zaciemnieniami egoistycznego przywiązania i niechęci; wiarę, która dąży do zamanifestowania ostatecznego rezultatu oraz wiarę przekonania wzbierającą z głębin naszego wnętrza. Wzbudziwszy je w sobie powinniśmy podtrzymać naturę samego umysłu i ćwiczyć go w miłości, współczuciu i bodhiczitcie.

 

Oto efekty, jakie pojawią się, gdy podejmiemy wysiłek emanowania obłoków darów, zanoszenia modlitw i wzbudzania w sobie aspiracji podczas oglądania ceremonii wadżra-korony:

 

Ci o najwyższym szczęściu osiągną
Właściwości ścieżek i bhumi podczas jej oglądania.
U tych o mniejszym szczęściu, którzy przez tysiące kalp
Nagromadzili wiele negatywnych czynów,
Ceremonia usunie owe nawyki i zaciemnienia.
To, czego najbardziej pragniemy w tym życiu,
zostanie uzyskane zgodnie z naszym życzeniem.
Jeśli skupimy się i będziemy modlić,
Wszystkie nadzieje się spełnią.

 

W ten sposób wszelkie właściwości doświadczenia medytacyjnego i urzeczywistnienia powstaną bez żadnych przeszkód. Wszelka negatywna karma, niegodziwe uczynki i zaciemnienia znikną. Wszelkie życzenia spełnią się tak, jak tego pragniemy.

 

Oby stopy chwalebnego lamy stały mocno.
Oby wszyscy w całej przestrzeni osiągnęli szczęście.
Obyśmy wszyscy doprowadzili do doskonałości dwa nagromadzenia, usunęli splamienia
I szybko osiągnęli Stan Buddhy.

 

Po tym wspaniałym wstępie Jego Eminencja Goszir Gjaltsab Rinpocze udzielił ceremonii Czerwonej Korony dwukrotnie.