Zachowanie literackiej tradycji Tybetu: Wizyta w TBRC

26 marca 2015 r. – Cambridge, Massachusetts

Podczas pierwszego dnia wizyty w Cambridge Jego Świątobliwość Karmapa został zaproszony na obiad w Tybetańskim Ośrodku Zbiorów Buddyjskich (Tibetan Buddhist Resource Center – TBRC) na Harvard Square, którego misja zachowania i udostępniania tekstów bliska jest sercu Jego Świątobliwości. TBRC zostało założone w 1999 roku przez wielkiego, nieżyjącego już, tybetologa Gene’a Smitha w celu ocalenia całości różnorodnej literatury tybetańskiej i udostępniania jej wszędzie i każdemu.

Podczas wizyty Karmapa pobłogosławił biura, a następnie pracownicy Ośrodka wyjaśnili na czym polega ich praca. TBRC skanuje teksty i służy jako magazyn dla e-tekstów, katalogując i organizując je w ramach biblioteki cyfrowej, dzięki czemu łatwo jest je odnaleźć. Ponadto TBRC wyszukuje teksty rzadkie i dotąd nieodkryte i czyni je dostępnymi online, także w bardzo odległych miejscach. Ta największa na świecie biblioteka tybetańska (ponad 10 milionów zeskanowanych stron i milion stron e-tekstów) jest obecnie częścią Biblioteki Harvarda, dzięki czemu teksty oraz ogromna baza danych zostaną zachowane na daleką przyszłość.

W czasie wizyty Jego Świątobliwości dyrektor wykonawczy Jeff Wallman przebywał w Katmandu w ramach wyjazdu naukowego i przesłał do Karmapy list, w którym napisał m.in. „Naszym celem jest zebranie wszystkich tekstów, aby ocalić je przed rozproszeniem, zagubieniem czy zniszczeniem.” Podczas obiadu Karmapa miał przyjemność odbyć swobodną i ożywioną rozmowę z tybetańskimi pracownikami Ośrodka na temat prowadzonych badań i powiedział im o swoim własnym projekcie Adarsha, który również wiąże się z zachowaniem tekstów (szczególnie Kandziuru z Lithangu) oraz udostępnieniem ich do badań przy użyciu różnych rodzajów oprogramowania.

Kiedy Gene Smith spotkał się z Karmapą w 2008 roku, pragnął podarować Mu rzadki tekst z tradycji szangpa kagju, ale wówczas tekst ten gdzieś się zapodział. Pracownikom udało się go odnaleźć i mogli teraz spełnić życzenie Gene’a, by ofiarować Karmapie tę szczególną księgę, umieszczoną w pokrytym złotym brokatem pudełku. W podziękowaniu Jego Świątobliwość wygłosił krótkie nauki dla pracowników i członków zarządu. Chwalił Gene’a Smitha jako wielkiego pośród uczonych. Jego sukcesy w zachowaniu i propagowaniu literatury tybetańskiej były ogromne. Jego Świątobliwość stwierdził, że Gene Smith był największym uczonym w dziedzinie buddyzmu tybetańskiego, a jego śmierć była wielką stratą. Tym niemniej jego dzieło i wizja są kontynuowane przez TBRC. To był największy wkład Gene’a Smitha, gdyż TBRC jest najważniejszą organizacją zachowującą literaturę tybetańską i Dharmę, dodał.

Karmapa oświadczył, że TBRC ogromnie zmieniła też Jego życie. Powiedział, że korzysta ze strony internetowej Ośrodka cały czas i docenia ją szczególnie, kiedy jest w podróży, bo wówczas nie musi wozić ze sobą walizek załadowanych ciężkimi książkami. Na przyszłość Karmapa zaproponował: „Pracujmy razem i dzielmy się informacjami, aby zachować tradycję buddyjską w postaci cyfrowych tekstów, zarówno duchowych jak i świeckich.”

Zanim zapozował wraz z pracownikami i zarządem do zdjęć, Kamapa, używając pięknej kaligrafii, złożył wpis dla TBRC:

Tybetański Ośrodek Zbiorów Buddyjskich, który darzę wielkim podziwem, spełnia niezrównaną posługę dla duchowych i świeckich tradycji Tybetu.