Jedenasty Karmapa Jeszie Dordże (1676–1702)

Jedenasty Karmapa na thance z kolekcji klasztoru Palpung

Od czasów Dusuma Khjenpy Karmapowie często odradzali się w Khamie, zacieśniali więzi z klasztorami karma kagju we wschodnim Tybecie, po czym podróżowali do środkowego Tybetu, by zamieszkać w klasztorze Tsurpu. To pozwalało linii karma kagju utrzymywać bliskie związki ze wszystkimi klasztorami mimo dzielącej je odległości. Jeszie Dordże kontynuował tę praktykę i wkrótce podjął działania typowe dla Karmapów. Po oficjalnej intronizacji w klasztorze Tsurpu odprawiał ceremonię Czarnej Korony, przyjął ślubowania, otrzymał przekazy nauk linii i zaczął studiować buddyjskie teksty. Otrzymał nauki od mistrzów szkoły kagju oraz njingma, między innymi od Jonge Mingjura Rinpoczego.

W przeciwieństwie do poprzednich Karmapów, podobnie jak Ciejing Dordże, Jeszie Dordże nie miał warunków sprzyjających jego działalności dla dobra świata. Ale robił wszystko, co mógł w takich okolicznościach uczynić: naprawił wielkie zniszczenia dokonane w klasztorze Tsurpu przez mongolskie wojska, a także dbał o swoich uczniów i nowych lamów linii. Jeszie Dordże był najkrócej żyjącym ze wszystkich Karmapów, odszedł w wieku 27 lat. W swoim krótkim życiu pracował z cichą determinacją, by ochronić to, co pozostawiły po sobie zawirowania historii.