Muzyka na niebie. Dzieciństwo i młodość, pierwsze nauki i poezje XVII Karmapy Ogjena Trinle Dordże
11 sierpnia 2013
Krótki tekst do czterech praktyk wstępnych
11 września 2013Wywiad dla Karmapa Youth Community
Dharamsala, 25 sierpnia 2013 r.
Czy naszemu pokoleniu grozi zbyt wielkie uzależnienie od mediów elektronicznych? Czy instrukcje i abhiszeki przekazywane przez Lamów przez internet są wystarczające…?
Dzisiejsze technologie cyfrowe i internet ułatwiają kontakt pomiędzy ludźmi, co pozwala wyeliminować pewne trudności, na przykład niemożność bezpośredniego spotkania z Lamą i otrzymania nauk. Z tej perspektywy korzystanie z internetu jest bardzo pomocne. Chciałbym jednak podkreślić, że praktykując Dharmę, musimy pracować z czymś rzeczywistym, z naszą rzeczywistą sytuacją.
Media elektroniczne mogą wprowadzać element pewnej iluzji i poczucie związku, który w gruncie rzeczy jest fikcyjny, kiedy bowiem spotykamy Lamę osobiście, wynosimy z tego kontaktu całkiem inne doświadczenie. Istnieje spora różnica pomiędzy słuchaniem czy „oglądaniem” nauk w sieci, a otrzymaniem ich od nauczyciela bezpośrednio, gdy znajdujemy się w jego obecności. Powinniśmy być zatem świadomi faktu, iż odbiór jedynie za pośrednictwem internetu pozbawiony jest nie tylko prawdziwego przekazu, mającego miejsce w danej chwili, ale utrudnia też nawiązanie istotnej więzi z Lamą.
Nie ma natomiast jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy możliwe jest otrzymanie abhiszeki lub ustnego przekazu (lung) przez internet. Istnieją sytuacje, w których jest to możliwe – wszystko zależy od okoliczności i związku pomiędzy uczniem i nauczycielem.
Spotkanie ze społecznością tybetańską w Bostonie. Kwiecień 2015 r. Foto: Filip Wolak
Zdarza się, że oddalamy się od buddyzmu i nauczycieli Dharmy. Jaką praktykę należy wykonywać, by odbudować poczucie bliskości?
Ogólnie mówiąc, wszystko zależy od stanu umysłu. Kiedy, na przykład, wypełniają nas złe emocje i czarne myśli, to nawet znajdując się fizycznie w pobliżu Lamy, czujemy się od niego oddaleni. Z drugiej zaś strony, pełni dobrych uczuć, takich jak wiara i tęsknota, nawet będąc daleko, możemy czuć się bardzo blisko. Dbałość o stan umysłu jest bardzo istotna – to w nim bowiem powstają sprzyjające warunki i okoliczności, które pozwalają czuć się zawsze blisko Lamy. Dobry potencjał, dobre właściwości umysłu należy nieustannie rozwijać. Szczególnie pamiętajmy o ogromnej miłości i współczuciu naszego Lamy i starajmy się oba te uczucia pielęgnować w sobie tak, by stały się równie silne. O tym właśnie mówią słowa, że umysł ucznia stał się nierozdzielny z umysłem nauczyciela, a dzieje się tak, gdy nasze właściwości zaczynają dorównywać jego właściwościom. Modląc się, by umysł Lamy zmieszał się z naszym, nie chodzi nam przecież o przeszczep jego mózgu czy serca… Chodzi o rozwinięcie w sobie jego przymiotów – to bardzo ważna sprawa.
Co znaczy „udawać się po Schronienie”? (tyb.: སྐྱབས་འགྲོ)
Kiedy mówimy o „schronieniu” w sensie ludzkim, mamy na myśli kogoś, w kim pokładamy nadzieje, a zarazem kogoś, do kogo możemy się zbliżyć, podejść – niczym dziecko, które podbiega do rodziców, którzy je chronią i obdarzają poczuciem bezpieczeństwa. Zatem jest to ktoś, do kogo możemy przyjść i mu zaufać. Drugi człon tej frazy – „udawać się”, „iść” w jakimś kierunku – jest niezwykle ważny, wskazuje bowiem na to, że cały czas sami zbliżamy się do stanu, do poziomu, na którym znajduje się nasze Schronienie. Kiedy więc „udajemy się po Schronienie w Buddzie”, aby doświadczyć ostatecznej opieki, jaką daje Buddha, sami musimy „udać się” w kierunku Stanu Buddhy. Zbliżając się do tego stanu zaczniemy faktycznie odczuwać jego ochronną moc. Schronienie nie jest czymś, o co jedynie prosimy, o czym marzymy – jest celem, do którego sami zmierzamy.
Schronienie jest dwojakie: zewnętrzne i wewnętrzne. Zewnętrznym Schronieniem są właściwości Buddhy, Dharmy i Sanghi, które rozwinęli w sobie inni ludzie. Staramy się więc do tych ludzi zbliżyć i zdać się na nich. Jednak ostateczne, pełne Schronienie zależy tylko od nas – od naszej praktyki, od naszych postępów w studiowaniu i urzeczywistnianiu. To ów rozwój właśnie gwarantuje nam prawdziwe poczucie ochrony. Należy zatem pamiętać o obu aspektach Schronienia – udawać się zarówno po to zewnętrzne, jak i po Schronienie wewnętrzne, którym są nasze własne zdolności i właściwości.
BS
