Ósma konferencja organizacji Khorjug

22–24 marca 2017 – klasztor Tergar, Bodhgaja

72 delegatów z 27 klasztorów męskich i żeńskich, szkół i himalajskich społeczności zebrało się w klasztorze Tergar z okazji ósmej konferencji organizacji Khorjug. Jego Świątobliwość Siedemnasty Karmapa założył Khorjug w 2009 roku, aby szerzyć świadomość ekologiczną w buddyjskich klasztorach oraz działać w zakresie ochrony środowiska i zmian klimatycznych. Inicjatywa stworzenia organizacji wyszła od Kun Kyong Charitable Trust, którego szef Lhakpa Tsering serdecznie przywitał uczestników tegorocznego zgromadzenia.

W tym roku skupiono się przede wszystkim na radzeniu sobie z klęskami żywiołowymi i odpadami. W ciągu trzech dni nie tylko zorganizowano szkolenia w tej dziedzinie, ale przygotowano też prezentacje w wykonaniu mnichów i mniszek Khorjug, ukazujące ich dotychczasowe osiągnięcia. Grupy dyskusyjne rozmawiały o tym jakie kroki organizacja powinna podjąć w dalszej kolejności.

Na samym wstępie Jego Świątobliwość zaprezentował nowe logo Khorjug. Na nim widzimy Górę Kailasz i spływające w dół do Jeziora Manasarowar rzeki. Karmapa wyjaśnił, że stworzył tę grafikę z powodu wagi, jaką nadaje się Górze Kailasz zarówno w kosmologii hinduskiej, jak i w buddyzmie. Nazywany w klasycznych indyjskich i tybetańskich tekstach Górą Meru szczyt figuruje zarówno w hinduizmie, jak i buddyzmie jako fizyczne i metafizyczne centrum wszechświata. Nowe logo ilustruje związki między Indiami i Tybetem, a także ukazuje rolę jaką Tybet i Himalaje pełnią dla sąsiednich ziem i zamieszkujących je ludzi.

Następnie Gjalłang Karmapa przedstawił najnowszą publikację – „Instrukcje postępowania dla buddyjskich klasztorów męskich i żeńskich w razie wystąpienia klęski żywiołowej.” Znalazły się w niej wskazówki co należy robić w wypadku wystąpienia pięciu klęsk, na które region Himalajów narażony jest najbardziej: powodzi, gwałtownych burz, pożarów, osunięć ziemi oraz trzęsień ziemi. Dodatkowo w publikacji znalazł się rozdział napisany przez Jego Świątobliwość, dotyczący budowania wewnętrznej siły, aby móc pomagać osobom, które przeżyły traumę i nie radzą sobie emocjonalnie po nastąpieniu katastrofy naturalnej.

Karmapa zauważył, że trzęsienia ziemi w Sikkimie i Nepalu jasno pokazały konieczność przeszkolenia członków organizacji Khorjug.

Dzięki takim szkoleniom będziemy mogli w każdym klasztorze stworzyć grupy, które będą w stanie chronić zarówno społeczność klasztorną, jak i wspomóc okolicznych mieszkańców.

W tym roku uczestnicy dzielili się swoimi osiągnięciami i doświadczeniami. Mnisi i mniszki z nepalskiej filii organizacji zaprezentowali po południu pierwszego dnia swoje umiejętności reagowania na zaistniałą klęskę. Trzydzieścioro mnichów i mniszek dało pokaz udzielania pomocy w wypadku zatrzymania akcji serca, chwyt Heimlicha (pomoc w przypadku zadławienia), szukanie i pomoc ofiarom trzęsienia ziemi oraz udzielanie pierwszej pomocy. Jako osoby, które doświadczyły w 2015 roku trzęsienia ziemi, goście z Nepalu zaprezentowali wyjątkową powagę i profesjonalizm podczas pokazu.

Drugi dzień poświęcony był przede wszystkim dyskusjom. W grupach uczestnicy omawiali sukcesy i wyzwania, z jakimi się spotykają. Wszyscy zgodzili się, że forma przeprowadzenia szkoleń w 2016 roku sprawdziła się w wypadku mieszkańców klasztorów i jednocześnie wyrazili konieczność przeprowadzenia kolejnych warsztatów, które poszerzą ich wiedzę i umiejętności. Według uczestników należy teraz położyć nacisk na zagospodarowanie odpadów, zbieranie funduszy i zaawansowane szkolenia udzielania pomocy w wypadku zaistnienia katastrofy naturalnej.

Trzeciego dnia omawiano właśnie problem odpadów. Dekila Ciungjalpa w swojej prezentacji zauważyła, że termin „odpady” nie jest zamkniętą kategorią. Oznacza raczej coś, co uważamy za już nieużyteczne. Jako buddyści powinniśmy nieco zmienić postrzeganie odpadów i pomyśleć o możliwościach ich wtórnego użycia. Jako że jest to bardzo palący problem we wszystkich klasztorach, przyszłoroczna konferencja będzie poświęcona mu w całości.

Mniszki z klasztoru Odsel Karma Tekciokling z Nepalu dały praktyczną prezentację takiego upcyklingu (wtórnego wykorzystania odpadów). Ich klasztor mógł poszczycić się znacznymi osiągnięciami w zakresie redukcji śmieci przez ich recykling, kompostowanie oraz wtórne użycie. Zaprezetnowały wiele produktów, które powstały z popularnych opakowań po mleku, zup błyskawicznych czy też plastikowych toreb.

Tę prezentację po południu dopełnił Lama Thinle z klasztoru Bokar w Miriku, w Bengalu Zachodnim, koordynator programu na terenie Indii. Opisał jak w ciagu ostatniego roku jego klasztor nauczył się radzić sobie z odpadami. Kiedyś po prostu je palono, zaś obecnie we współpracy z lokalną organizacją pozarządową stworzono ośrodek segregacji śmieci, który generuje zyski z odzyskanych produktów. Lama Thinle podkreślił, że w ciągu ośmiu miesięcy klasztor uzyskał zwrot kosztów inwestycji w wysokości 23% i spodziewa się ich pełnego zwrotu w ciągu trzech lat.

Jego Świątobliwość zamknął konferencję wykładem na temat leczenia serca i umysłu po przeżyciu katastrofy naturalnej. Zachęcił wszystkich, by jeszcze uważniej kontemplowali nietrwałość jako punkt wyjścia do praktyki. Ponieważ nietrwałość jest naturą rzeczywistości, ugruntowanie w tej praktyce przyniesie ulgę po doświadczeniu szoku, który nieuchronnie towarzyszy przeżyciu klęski żywiołowej. Karmapa naciskał, aby nie zaprzestawać przeprowadzania szkoleń w klasztorach, jako że wszystkie powinny posiadać grupy reagowania na wypadek zaistniałego kryzysu. Na zakończenie przypomniał wszystkim, że ochrona środowiska jest w dzisiejszym świecie zagadnieniem kluczowym. Wyraził też wdzięczność za podjęte wysiłki, które przynoszą efekty we wszystkich klasztorach objętych programem. Zachęcał do kontynyowania pracy nad ochroną środowiska.