Gjalłang Karmapa świętuje 55. rocznicę założenia Wioski Dzieci Tybetańskich (TCV)
23 października 2015
Porzucanie przywiązania
7 listopada 2015
Jnana-Pravaha – Ośrodek Studiów i Badań nad Kulturą, Waranasi, UP, Indie. Piątek, 6 listopada 2015
Dźwięk mantry „Karmapa Khjenno” rozbrzmiewał wśród białych baldachimów rozłożonych na nasłonecznionych zielonych trawnikach, podczas gdy Ganges płynął w pobliżu swoim niezmiennym od wieków biegiem. To spokojne otoczenie Ośrodka Jnana-Pravaha było miejscem dialogu między nauczycielami tradycji duchowych, który nazwano „Przebudzenie światła Dharmy: jak podtrzymywać Dharmę w dzisiejszym świecie.” Gjalłang Karmapa wygłosił podczas spotkania przewodnią mowę, w której skupił się na zagadnieniach bliskich Jego sercu.
Spotkanie zgromadziło w jednym miejscu duchowych nauczycieli różnych gałęzi buddyzmu i hinduizmu, nauczycieli tradycji sufickich, żydowskich i teozoficznych, a także profesorów z Uniwersytetu Benares, do których dołączyli przedstawiciele innych instytucji akademickich i kulturalnych. Głównymi sponsorami konferencji byli Ośrodek Jnana-Pravaha oraz Global Peace Initiative of Women (GPIW), z siedzibą w Nowym Jorku. Założycielka tej organizacji, Dena Merriam, mówiła podczas konferencji o swoim wieloletnim zaangażowaniu w rozwój wewnętrzny, który jest podstawowym elementem pozytywnej zmiany społeczności międzynarodowej.
Mówiła o wszechobecnej w dzisiejszym świecie przemocy w stosunku do kobiet, środowiska i zwierząt. Aby radzić sobie z tymi problemami, powinniśmy nauczyć się myśleć w kategoriach globalnej współzależności życia; potrzebna nam jest dalekosiężna wizja, zrozumienie praw przyczyny i skutku oraz rozwijanie większego szacunku i pokory dla światowej wspólnoty życia. Aby tak się stało, wewnętrzna przemiana powinna zaistnieć jako pierwsza, przed transformacją zewnętrzną.
Marianne Marstrand, dyrektor GWIP, przedstawiła Jego Świątobliwość Karmapę jako osobę, która przejawia głęboką troskę o Ziemię i wspólnotę życia oraz jako człowieka, który dzieli się swoją mądrością i wglądem z młodymi ludźmi na całym świecie po to, aby nie tracili nadziei.
Po przywitaniu wszystkich zgromadzonych przyjaciół w Dharmie Jego Świątobliwość stwierdził, że przybył na tę konferencję ponieważ skupia się ona na „rozwijaniu wzajemnego zrozumienia między różnymi tradycjami duchowymi oraz na inspirowaniu uświęconego spojrzenia na siebie nawzajem.” Niestety, obecnie ma miejsce tak wiele konfliktów i nieporozumień o podłożu religijnym, że nie możemy dłużej odkładać tego problemu.
Jasno widzimy trudności z jakimi boryka się ten świat, więc nawet gdybyśmy chcieli się od nich odwrócić i nic nie robić, nie uda nam się to. Jeśli wspólnie poczynimy małe kroki, będziemy mogli osiągnąć wielkie rzeczy. To niezwykle ważne dla pokoju na świecie.
Karmapa położył również nacisk na to, jak istotne jest nawiązywanie pozytywnych kontaktów między pojedynczymi osobami, gdyż „tylko wówczas będziemy mogli zjednoczyć się i zrobić coś wspaniałego.” Takie związki, zauważył, ułatwia czyste i otwarte nastawienie.
Jedna z najważniejszych rzeczy jakie mogą zrobić tradycje religijne – zauważył Jego Świątobliwość, – to przekierunkowanie nastawienia ludzi. Na przykład, nauka pokazuje nam skalę zniszczeń, jakie zaistniały w środowisku, ale nie pomaga to w zmianie stanu rzeczy. Zmianie musi ulec nastawienie i motywacja ludzi, a przywódcy religijni powinni wskazać im drogę. A to oznacza, że na każdym przedstawicielu jakiejś tradycji religijnej spoczywa wielka odpowiedzialność.
Na zakończenie przemówienia Karmapa powiedział, że jest szczęśliwy widząc nauczycieli i uczniów Dharmy na konferencji, po czym przekazał wszystkim życzenia i modlitwy o pomyślność. Następnie odpowiedział na pytania dwójki uczniów.
Pierwszy zapytał: „Czy w obecnych czasach nauki Buddhy są nadal żywe i mają zastosowanie w świecie?”
Jego Świątobliwość odpowiedział:
Patrząc na zasady buddyzmu możemy stwierdzić, że niektóre wywodzą się z tradycji, inne zaś zamieniły się w obyczaje. Powinniśmy sprawdzać, które z nich są właściwie i pomocne w naszych czasach. Jeżeli spojrzymy na esencję Dharmy – kontynuował, – to zobaczymy wiele aspektów, które mają zastosowanie – miłość i współczucie, nie posiadanie zbyt wielu pragnień i bycie zadowolonym z tego, co się ma, rozumienie współzależności, a także kultywowanie uważności.
Ponadto Jego Świątobliwość dodał, że ważny jest sposób nauczania buddyzmu:
Nauczyciele powinni przekazywać nauki w zgodzie z naszym współczesnym światem, tak aby Dharma odpowiadała na potrzeby ludzi żyjących tu i teraz.
Kolejne pytanie brzmiało: „Jaką rolę może odegrać buddyzm w zapewnianiu i wspieraniu równouprawnienia płci?”
Karmapa odpowiedział:
Gdy Buddha przebywał na tym świecie, dał zarówno kobietom jak i mężczyznom możliwość praktykowania na 2 różne sposoby: poprzez przyjęcie pełnych ślubowań mnisich, a także poprzez przyjęcie ślubowań świeckich. Te cztery rodzaje ślubowań dla Sanghi świeckiej i wyświęconej, mężczyzn i kobiet, przypominają cztery filary wspierające dom.
Niestety, wraz z upływem czasu ta sytuacja uległa zmianie. Na przykład, tradycja pełnych święceń dla kobiet zanikła w Tybecie.
Karmapa stwierdził, że wyłuskiwanie poglądów filozoficznych dotyczących równości kobiet i mężczyzn oraz ustanawianie rozmaitych praw w tej dziedzinie nie przyniesie zmian, jakie są konieczne, aby nastąpiło pełne równouprawnienie. Prawa kobiet to część podstawowych praw człowieka. Wszystkie czujące istoty mają prawo do bycia szczęśliwymi i do unikania cierpienia, a więc jeśli będziemy naprawdę troszczyć się o te podstawowe prawa i podtrzymywać je, równouprawnienie kobiet stanie się faktem. Tym pozytywnym stwierdzeniem Jego Świątobliwość zakończył swoją prezentację.
Khencien Thrangu Rinpocze, jeden z nauczycieli Karmapy, był kolejnym przemawiającym. Podkreślał wagę czystej motywacji w dialogu miedzy religiami oraz potrzebę podtrzymywania Dharmy, aby była wciąż dostępna. Istoty ludzkie posiadają szczególną zdolność rozróżniającej inteligencji, która pozwala niwelować im to, co negatywne, a zarazem rozwijać to, co pozytywne. Dzięki temu ludzie mogą przysłużyć się wszelkim formom życia. Jest więc niezwykle ważne, byśmy utrzymywali nasze tradycje duchowe i pozwolili im rozkwitać dla pożytku wszystkich istot.
Podczas pierwszej sesji konferencji głos zabrali również tak szacowni goście jak Sri Jagadguru Dr Chandrashethar Shivacharya Mahaswami z Waranasi, Radhanath Swami – nauczyciel bhakti jogi oraz słynna nauczycielka Anandamurti Gurumaa. Konferencja trwała do 8 listopada i wypełniły ją kolejne przemówienia i dyskusje.
