Gjalłang Karmapa odwiedził ośrodek njingmapy

20 maja 2016 – Lozanna, Szwajcaria

Jego Świątobliwość udał się na północny wschód, wzdłuż Jeziora Genewskiego i przepięknych alpejskich szczytów. Celem podróży był ośrodek njingmapy Thegchok Ling, założony przez Namkhę Rinpocze, będący częścią wspólnoty Rigdzin, która zorganizowała wizytę Karmapy w Szwajcarii. Ośrodek, wybudowany w cichej części miasta, nieopodal rwącej rzeki, powstał w 2002 roku. I chociaż zapowiadano deszcz, to podczas wizyty świeciło jasne słońce, oświetlając rozwieszone wzdłuż drogi flagi, brokatowy sztandar oraz długi, czerwony dywan z ośmioma symbolami pomyślności, który rozłożono przed wejściem do świątyni.

Gdy Jego Świątobliwość zajął miejsce na tronie, Namkha Rinpocze, a następnie członkowie ośrodka, złożyli Mu ofiary długiego życia. W takich pomyślnych okolicznościach często prosi się lamę o nauki i Namkha Rinpocze postąpił zgodnie z tą tradycją, mówiąc o pięciu pewnościach: pewności czasu – szczególny okres Saga Dała, który upamiętnia trzy najważniejsze wydarzenia z życia Buddhy; pewności nauczyciela – szczególnej obecności Siedemnastego Gjalłanga Karmapy; pewności miejsca – Szwajcaria jest państwem szczególnym, gdyż jest to kraj pokoju; pewności nauki – Jego Świątobliwość miał udzielić abhiszeki Buddhy Medycyny i Czenrezika; oraz o pewności Sanghi, której wyjątkowość polega na tym, że składa się z praktykujących z połączonych szkół njingmy i kagju.

Jego Świątobliwość rozpoczął od ciepłego przywitania wszystkich obecnych, dodając „bonjour”. Następnie udzielił ustnego przekazu siedmioczęściowej modlitwy do Guru Rinpocze, tworząc pomyślny związek z ośrodkiem njingmy i podkreślając wspólnotę obu linii przekazu. Karmapa podziękował Namkhce Rinpocze za jego oddanie i wytrwałość w organizowaniu tej podróży. Wyraził też wdzięczność dla Centralnej Administracji Tybetańskiej.

Jego Świątobliwość zauważył:

Linie njingmy i kamtsang kagju łączą dawne i głębokie związki. Gdy Szesnasty Karmapa przybył do Indii, miał bardzo dobre relacje z nauczycielami i khenpo njingmy, którzy byli Jego bliskimi przyjaciółmi w Dharmie.

Karmapa wyraził nadzieję, że ten bliski związek będzie trwał, by obie tradycje mogły wspólnie szerzyć Dharmę i przynosić pożytek istotom.

Mówiąc o naszym współczesnym świecie, Gjalłang Karmapa powiedział, że jesteśmy świadkami wielkiego rozwoju materialnego, co jednak stało się też czynnikiem rozpraszającym, sprawiającym, że ludzie są zbyt zajęci i nie mają czasu, by praktykować w pełni i doprowadzić tę praktykę do owocu. Pochwalił tradycję njingmy za nacisk, jaki kładzie na praktykę oraz za licznych urzeczywistnionych mistrzów, których wydała i nadal dostarcza.

To jest szczególna cecha njingmy, która odróżnia tę tradycję od innych. Powinniśmy wzorować się na tych mistrzach, aby utrzymać naszą praktykę i rozwinąć zalety tej tradycji, aby przynieść pożytek wszystkim czującym istotom. O to właśnie chodzi. Chciałbym, byście praktykowali tę linię przekazu z silną motywacją.

Jego Świątobliwość zakończył przemówienie, zwracając się do zebranych licznie Tybetańczyków. „Do Szwajcarii przyjechałem głównie dlatego, że jest tu tak wielu moich rodaków.” Rzeczywiście, poza Indiami Szwajcaria ma największą tybetańską diasporę na świecie. „Jestem szczęśliwy, że Was spotkałem i niezależnie od sytuacji, będę Wam pomagał na ile będę w stanie.” Na koniec powiedział, że cieszy się na myśl o podzieleniu się z nimi swoimi planami i pomysłami.