Mniszki uczą się chronić klasztorne skarby
26 lutego 2016
Apel po dwóch samospaleniach z 29 lutego 2016 r.
4 marca 2016
27-29 lutego 2016 – klasztor Tergar, Bodhgaja
W tym tygodniu Jego Eminencja Sangje Njenpa Rinpocze dał przekaz ważnego tekstu mnichom i mniszkom zgromadzonym na zimowych naukach i debatach kagju gyncie dla uczestników siedr. Wśród obecnych był także Jego Eminencja Dziamgon Kongtrul Rinpocze. Lung przekazywany był przez trzy kolejne poranki w klasztorze Tergar.
Tekst napisany przez Ósmego Karmapę Mikjo Dordże nosi tytuł Mandala słońca i jest komentarzem do winai. Zawiera rdzenny tekst winai oraz komentarz do niego napisany przez Tsonałę Cienpo. Tekst ten nie został jak dotąd przetłumaczony na angielski. Jako że winaja to nauki Buddhy dotyczące ślubowań mnisich, lung został przekazany jedynie wyświęconym mnichom i mniszkom.
Wydarzenie związane było z wieloma pomyślnymi okolicznościami. Po pierwsze Pierwszy Sangje Njenpa Rinpocze był rdzennym nauczycielem autora – Ósmego Karmapy. Obecny, Dziesiąty Sangje Njenpa Rinpocze wyjaśnił, że sam otrzymał przekaz do tego tekstu od Szesnastego Karmapy w klasztorze Rumtek, gdy był bardzo młody. Dlatego było to jak najbardziej na miejscu, że naturalnej wielkości posąg Szesnastego Karmapy siedział na tronie za Rinpocze, który udzielał lungu. Rinpocze ponadto wyjaśnił, że Siedemnasty Karmapa poprosił Go o przekaz tekstu.
Jego Eminencja Sangje Njenpa Rinpocze rozpoczął po tybetańsku od wprowadzenia dla mnichów i mniszek. Wyraził radość, że może dać lung do tekstu oraz że obecnych jest tak wielu przedstawicieli wszystkich siedr kagju. Dodał, że rozkwit Dharmy nie jest wynikiem pracy kilku nauczycieli, ale całej społeczności klasztornej, utrzymującej swoje ślubowania. Dlatego poprosił mnichów i mniszki o praktykowanie tego tekstu i przekazanie go przyszłym pokoleniom.
Dając przekaz, Jego Eminencja czytał bardzo szybko i z wielką łatwością. Rinpocze znany jest jako jeden z najlepszych i najbardziej wprawnych czytających w tradycji karma kamtsang. Słuchanie jak dokładnie wymawia sylaby i patrzenie jak Jego oczy przesuwają się szybko po tekście było czymś niezwykłym. Czasami w ciszy uczestniczył także Gjalłang Karmapa, również słuchając. Przez dwa poranki Jego Świątobliwość chodził po świątyni, jak czyni to zwykle mistrz dyscypliny. Już sama Jego obecność sprawiła, że wszyscy wyprostowali kręgosłupy i wygładzili szaty.
Na zakończenie Jego Eminencja Sangje Njenpa Rinpocze udzielił mnichom kilku porad dotyczących wprowadzania w życie praktyki związanej z tym tekstem. Grupa mnichów, mniszek oraz świeckich ofiarowała Rinpocze mandalę, a wielu mnichów i mniszek podeszło z katakami, by złożyć ofiarę. Z wielką skromnością Rinpocze zszedł z tronu, by otrzymać dar od Jego Eminencji Dziamgona Kongtrula Rinpocze, a następnie w ciszy opuścił świątynię. Wówczas wielu innych mnichów i mniszek podeszło do tronu z kolejnymi ofiarami i by dotknąć czołem tronu. Dało się wyczuć wręcz namacalną radość pośród wspólnoty klasztornej z powodu otrzymania przekazu tego drogocennego tekstu.
