Oświadczenie Gjalłanga Karmapy dotyczące odejścia Kunziga Szamara Rinpocze Miphama Ciekji Lodro

12 czerwca 2014 r.

---

Aż po Dziesiątego, wszechwiedzący Szamarpowie byli wielkimi mistrzami szanowanymi w całym Tybecie – mądrymi, współczującymi i pełnymi mocy – znanymi jako „Zwycięski Mistrz Tańca”, uosobienie życiowej siły nauk karma kamtsang. Mimo zakazu intronizowania Szamarpów, obowiązującego przez niemal sto siedemdziesiąt lat od 1792 roku, przez wzgląd na znaczenie historyczne oraz dobro Dharmy Buddhy i istot, Jego Świątobliwość Szesnasty Karmapa poprosił Jego Świątobliwość Czternastego Dalajlamę o zgodę na osadzenie na tronie Szamarpy swego bratanka, któremu ofiarował swe przewodnictwo i otoczył opieką Ciała, Mowy i Umysłu.

Jednak, jak mówi przysłowie ludowe, zasługi starczyło tylko na posiadanie krowy, zabrakło jej, by krowa ta dawała mleko. Na podobnej zasadzie, po parinirwanie Szesnastego Karmapy, za sprawą tego, że jego uczniowie niestabilnie utrzymywali swe samaja, w tej Linii Praktyki doszło do wielkiego rozłamu, którego w przeszłości nie sposób byłoby sobie nawet wyobrazić. Działania Szamara Rinpocze postrzegano w różny sposób, zarówno korzystny jak i nie, ale przecież zdarzenia przeszłości, niczym fale na powierzchni wody, można odliczać w nieskończoność. Moim zdaniem, te wszystkie niefortunne sytuacje wypływają z faktu, że pozostajemy nieświadomi wszechobecności naszego rdzennego Guru i nie potrafimy dostrzec, jaki pożytek dla Dhamy i wszystkich istot powstanie w dalszej przyszłości.

Ja sam od dzieciństwa darzyłem Rinpoczego niekłamaną wiarą i szacunkiem. Mając na względzie dobro Nauk Buddhy a w szczególności dobro naszej Linii, z nadzieją, że będę mógł przysłużyć się jakoś jego aktywności Dharmy, miałem szczęście odbyć z nim jedno spotkanie. Nie spełniło ono jednak moich oczekiwań, a teraz jego nagłe odejście napawa wielkim smutkiem.

Gdy tylko dotarła do mnie ta niewiarygodna wiadomość, zarządziłem, aby od dzisiaj przez 49 dni, kiedy Rinpocze w bezmiarze spokoju odpoczywa od zmagań tej zdegenerowanej epoki, zarówno w Rumteku, głównej siedzibie naszej Linii, oraz w klasztorach w Tybecie i innych krajach składano jak największe dary i wykonywano jak najokazalsze ceremonie.

Żywię wielką nadzieję i modlę się, aby [nowa] inkarnacja Szamara Rinpoczego uosabiała przykłady życia jego poprzedników, a aby w naszej Linii wkrótce zawitało szczęście i harmonia.

 

Karmapa Ogjen Trinle Dordże
12 czerwca 2014 roku