Trzy kaje
28 października 2008Święto obiektu gromadzenia zasługi
31 października 2008
Obraz, który opisuje ów wiersz, nazywa się na Zachodzie „Flagą ze snu”, ponieważ Szesnasty Karmapa zobaczył ją we śnie w swym klasztorze Rumtek w połowie lat siedemdziesiątych. Wiersz pochodzi z biografii Muzyka na niebie:
Wieniec księżycowej poświaty brzasku tej mądrości, dogłębnej i czystej, rozsiewa świetlistą radość.
Prawe znaki promiennej przejrzystości, kiść roześmianych księżyców krąży
w zachwycającym tańcu pustki, wolnej od wytwarzania, i ożywczego chłodu świetlistości,
kładąc szeroki, kojący cień pożytku i szczęścia na całym wszechświecie.
Słodka melodia dobrych wróżb cnoty i doskonałości wszystkich istot
przepełnia swym cudownym ornamentem trzy sfery.
Dwie unoszące się fale czystego złota
są miłującym, promiennym uśmiechem wielkiej radości;
Pałający błękit to odbicie ostatecznego – dharmakai rozświetlonej młodzieńczym,
pełnym energii słońcem, sfera światła, którą kreśli
i igra ta ręka, zbierając w kształty na obrazie
jedność dogłębnego i bezkresnego, spokój i ukojenie.
Oby zwycięska chorągiew nauk Buddhy
przeniknęła swą sławną melodyjną pieśnią wszystko, co istnieje.
Tę modlitwę życzeń napisał, aby uwolnić istoty od czterech mar, siedemnasty z linii Karmapów. (Tłumaczenie na podstawie wskazówek Thrangu Rinpoczego)
przekład: AK
