Obchody roku narodzin Guru Rinpocze

18 lipca 2016 – Dharamsala, Indie

Według tybetańskiej tradycji Guru Rinpocze czyli Padmasambhawa narodził się z kwiatu lotosu na jeziorze Dhanakosza dziesiątego dnia miesiąca małpy (piąty miesiąc) w roku małpy. Taki rok w kalendarzu tybetańskim zdarza się co dwanaście lat i właśnie 2016 jest rokiem ognistej małpy. Aby uczcić tę szczególną rocznicę, klasztor Neciung na czele z Wyrocznią Neciung i Neciungiem Cioktrulem Rinpocze zorganizował dwie uroczystości. Pierwsza odbyła się w indyjskiej miejscowości Rewalsar (Tsho Pema po tybetańsku), nad jeziorem, które odegrało ważną rolę w życiu Guru Rinpocze. 13 i 14 lipca Jego Świątobliwość Dalajlama przewodniczył tu ceremoniom, na które złożyły się nauki i praktyki, szczególnie zaś ważna była obecność tybetańskich wyroczni.

Kolejne uroczystości odbyły się 18 lipca w klasztorze Neciung w Dharamsali. Gjalłang Karmapa został zaproszony, by im przewodniczyć. Na złoto-czerwonych ścianach klasztoru wywieszono tego dnia wielkie tanki. Mnisi przygotowali na tę okazję ołtarz pełen bogatych darów oraz tron dla Karmapy przyozdobiony nagietkami. Tron ustawiono przodem do posągu Buddhy, a po jego prawej stronie znajdował się piękny posąg Guru Rinpocze. Jego Świątobliwość przybył o godzinie siódmej i został powitany przez oficjalną procesję mnichów niosących piękne brokatowe sztandary. Na czele pochodu szli: Kuten Neciungu (Wyrocznia) oraz Neciung Rinpocze, a także Wadżraczarja i mistrz dyscypliny klasztoru.

Po wejściu do świątyni głównej Gjalłang Karmapa oddał trzy pokłony przed tronem Dalajlamy i ofiarował khatak, a także inne dary przed posągiem Guru Rinpocze. Gdy zajął miejsce na tronie, dwaj główni lamowie oraz najstarszy mnich klasztoru wręczyli Mu tradycyjne dary długiego życia – mandalę i symbole ciała, mowy i umysłu, po czym odprawiono wewnętrzny rytuał Lamy Rigdzina Dung Druba z tradycji północnych term szkoły njingma. Jest to tekst, który, skupiając się na Guru Rinpocze, w piękny sposób przywołuje pierwotnie czystą naturę umysłu.

Podczas przerwy świątynię przygotowano do transu Wyroczni Neciung. Na środku podestu wyłożono szeroki dywan w prążki jak na tygrysiej skórze. Na nim ustawiono tron dla Wyroczni. Tron Jego Świątobliwości przesunięto na prawo, by mógł oglądać Wyrocznię, a mnisi utworzyli u stóp podestu półkole muzyków grających na rytualnych talerzach, trąbach i bębnach. Na specjalnej rzeźbionej ramie podniesiono dwie złoto-srebrne trąby (radungi), natomiast środek pomieszczenia pozostawiono pusty. Po lewej stronie podwyższenia miejsca zajęli przedstawiciele trzech władz Centralnej Administracji Tybetańskiej: sędzia najwyższy – minister Kagju Dondrup, jako reprezentant władzy sądowniczej; sikjong (premier) dr Lobsang Senge – władzy wykonawczej oraz wice-spiker parlamentu, Aczarja Jesie Phuntsok – ustawodawczej. Obecni byli też ministrowie i sekretarze z różnych departamentów, członkowie komisji stałej tybetańskiego parlamentu, członkowie rządu i organizacji pozarządowych.

Gjalłang Karmapa ponownie zajął miejsce, po czym do świątyni wkroczyła Wyrocznia, którą ubrano w ceremonialne szaty i potężny hełm z trzema pióropuszami białego futra na szczycie wokół świetlistego klejnotu przyozdobionego złotem. Karmapa założył czerwoną czapkę pandity. Przez dłuższą chwilę mnisi recytowali teksty przyciszonymi głosami, czasem przerywanymi uderzeniem w bęben lub talerze. Wreszcie Wyrocznia weszła w trans i przechyliwszy się do przodu wstała. Wydając wysokie dźwięki, skierowała się w stronę Jego Świątobliwości. Ich głowy zetknęły się na dłuższy czas, muzycy nadal uderzali w instrumenty, a Wyrocznia przemówiła.

Wciąż będąc w transie Wyrocznia powróciła na tron, a wszyscy obecni, począwszy od premiera, podeszli po błogosławieństwo. Gdy każdy otrzymał już garść barwionych na pomarańczowo, pobłogosławionych ziaren, Wyrocznia przeniosła się na werandę, gdzie ustawiono duży stół z darami. Kuten usiadł przed stołem, ofiarował czerwono-białą tormę, i dał znak, by wniesiono posąg Guru Rinpocze. Gdy Gjalłang Karmapa nadal siedział na tronie, Wyrocznia, z długą kadzielnicą w ręku, poprowadziła posąg Guru Rinpocze w procesji wokół świątyni. Po powrocie do środka ofiarowała Jego Świątobliwości khatak i powróciła na środek pomieszczenia, gdzie mnisi ostrożnie zdjęli hełm i ceremonialne szaty i wynieśli medium, które zakończyło swój trans.

Uroczystości zakończyły się obiadem dla wszystkich obecnych. Następnie Gjalłang Karmapa przeszedł do Biblioteki Tybetańskich Dzieł i Archiwów (LTWA), która znajduje się tuż obok klasztoru Neciung. Była to kolejna z wielu wizyt w tym miejscu.